Beeld
Blog 211 - 1 mei 2020
Mediabureau MEER is jarig
Vandaag de dag exact twee jaar geleden startte ik met Mediabureau MEER. Op 1 mei 2018 was het zover. Ik vond de dag van de arbeid wel een mooi haakje. Op mijn LinkedIn pagina tikte ik om mijn bestaan nader te omschrijven het volgende citaat: “Geef me werk wat bij me past en ik hoef nooit meer te werken.” Een citaat van de Chinese filosoof Confucius. Hij deed die uitspraak zo’n 2500 jaar geleden.
Mijn allereerste blog dat ik die dag schreef – het was een dinsdag dus een vaste blogdag – had de titel Meer en ging over het gelijknamige nummer van het bandje Grof Geschut. En nog een feitje over MEER. Meer staat voor Media Expert Erik Riemens. De naam was er al, de afkorting kwam van de receptioniste van GGD GHOR Nederland. Andermaal dank Loes!
Maar genoeg over de naam en de betekenis van MEER. Ik kreeg zeker in het begin de vraag waarom ik koos voor de benaming mediabureau. Je bent toch tekstschrijver, die zich bezighoudt met het schrijven en redigeren van allerlei teksten? Webteksten, social mediaberichten en andere mobiele teksten. Maar ook interviews, nieuwsberichten, human interest- en achtergrondverhalen. Kortom alles wel, online en offline, maar vooral sport. Hoezo een mediabureau? Bovendien ben je toch alleen? Dan ben je toch geen bureau?
Mijn eerste reden om voor mediabureau te gaan, is de alliteratie met MEER. Het bekt wel lekker en het onthoudt nog beter. Ik wil juist meer zijn dan alleen maar een tekstschrijver. Anders. Dat heeft alles te maken met dat ik naast het schrijven van teksten, ook het onderdeel media zo boeiend vind.
Wat doen ondernemingen, verenigingen en andere organisaties eigenlijk met media? Hoe verlopen hun media-optredens? Wat doen ze om media-aandacht te krijgen, bijvoorbeeld door hun inzet van social media? Maar ook, waarom doen sommige bedrijven of clubs helemaal niks met media?
Mijn afweging was dus hoe ik kan ik mezelf zo positioneren dat klanten zien dat ik meer dan alleen maar teksten schrijf? Door Mediabureau voor MEER te zetten. In mijn ogen is een mediabureau een organisatie die zich bezighoudt met wat ik media-organisatie heb genoemd. Ik kan voor diezelfde ondernemingen en verenigingen, namelijk de hele media-organisatie verzorgen.
Wat ik daarmee bedoel is hoe in de media te komen, mediabegeleiding en -coaching, organiseren van een media-evenement, maar ook hoe om te gaan met ongewenste media-aandacht. Dat verdeel ik in drie onderdelen en die vormen mijn meerwaarde ten opzichte van (alleen maar) een tekstschrijver.
Volgens onder meer Adformatie heb ik het mis. Mediabureaus zijn echt heel wat anders. Ze gaan over mediamanagement en media-inkoop. En omdat bedrijven dat steeds meer zelf doen, staat de toekomst van mediabureaus op het spel. ‘Marketeers bij merken zijn ontevreden en teleurgesteld. Wat is de toegevoegde waarde van een mediabureau anno 2020? Er is veel te winnen, met name op het gebied van vertrouwen en transparantie. Maar de kans op verliezen is ook groot, want de concurrentie komt van alle kanten’, zo las ik deze week.
‘Merken trekken hun mediabudgetten massaal terug en bij veel mediabedrijven is het alarmfase 1. Zo ook bij de mediabureaus die grote klappen krijgen. Na het verdwijnen van inkomstenstromen als de bureaucommissie en kickbackafspraken lijkt dit wel eens de definitieve knock-out te kunnen gaan worden voor bureaus met verouderde businessmodellen. Merken gaan steeds vaker direct om tafel met de grote mediapartijen en zetten het mediabureau daarmee buitenspel.’
Deze alinea riep bij mij nogal wat vragen op. Wat zijn kickbackafspraken? Moest ik opzoeken. Dat is een bonus als je een nieuwe klant aanbrengt. De term businessmodellen ken ik uiteraard. Maar welk model kies ik? Voor fractional ownership, collaborative consuming, shared economy of toch cureren?
Klinkt het heel raar als ik zeg dat ik heel goed weet wat ik met Mediabureau MEER wil, welke dienstverlening ik kan bieden en dat ik dat op één A4’tje kwijt kan?
Dit vond ik ook interessant om te lezen: ‘De gemiddelde klant zet een mediabureau nog steeds vooral in voor het inkopen van media. Voor strategie en advies zoeken merken hun heil elders. Het ontbreekt de mediabureaus simpelweg aan focus op de juiste gebieden. Het is de vraag of ze het niet zien, of dat ze het niet willen zien.’
Ik probeer mij juist te richten op free publicity. Goede en gratis publiciteit, want ik weet inmiddels dat mijn klanten niet heel veel tijd en geld willen besteden aan media-uitingen. Daarom houd ik mij ook zo bezig met social media en blogs. Naamsbekendheid, publiciteit en dat allemaal helemaal gratis. Wie wil dat nu niet?
Met een goed verhaal, het juiste moment en het passende medium kom je echt een heel eind. Dat strategische advies kan ik je geven.
Het artikel spreekt over artifical intelligence, eigen in house agencies en de leer van Byron Sharp in hun strategische aanpak. Daar kan ik niet zoveel mee. Wat ik wel weet is dat klanten het best allemaal lastig vinden hoe media werkt. Wat komt er allemaal bij kijken? Hoezo wordt iets niet zomaar meer gepubliceerd? Dat was eerst toch wel zo? En wat moet ik doen dan?
Er wordt nog heel erg traditioneel gedacht, lees veelal offline. En eigenlijk is dat ook weer niet zo gek, want deze week werd bekend dat we in coronatijd de meeste waarde hechten aan nieuws wat we lezen in kranten of zien op televisie.
Ik probeer mijn klanten het juiste advies te geven wat het beste voor hen werkt. Is dat dan de leer van MEER in mijn strategische aanpak?
Vorig jaar trakteerde ik mezelf bij het éénjarig bestaan op een beeld. Het is van kunstenaar Mark Jurriens en het heet de jubilaris. Het bestaat eigenlijk uit drie gedeelten die mijn bedrijf letterlijk in de lucht houden.
* Privé, mijn twee zoontjes Olav en Tomas. Samen met hen vorm ik het gezin.
* De pay-off van Mediabureau MEER is: tekst, media-organisatie en…meer.
* Dat zijn drie onderdelen, net als het al eerder genoemde media-attendering, media-advisering en media-alarmering. Ook weer drie.
Ik kan daar alleen maar aan toevoegen: op naar het derde jaar.