Dag

Vandaag de dag is het vrijdag. Blogtijddag. Net als dinsdag. Sinds 1 mei schrijf ik iedere week twee blogs. Dit is dus nummer 14. Maar dat is logisch. Vandaag de dag is het ook de Dag van de schoonmaker, tegen het misbruik van ouderen, de Dag van de wind en 15 juni is ook Wereld tapasdag. En zo is er iedere dag wel wat.

Een paar voorbeelden. Dag van je ex (2 januari), Wereld Nutelladag (5 februari), de Dag van het bellenblazen (6 mei), internationale Dag van de otter (25 mei), UFO-dag (2 juli), Zombiedag (8 oktober) en een week daarna de Dag van de witte sok. Maar ook internationale Pi-dag (14 maart), de Dag van de stem (16 april), de Dag tegen hondsdolheid (28 september) en oh ja, 8 juli is een spannende: mondiale wereldonthullingsdag (zou dat wellicht te maken hebben met 6 juli Wereld kusdag)?
En zo zijn er nog vele voorbeelden. Al snap ik niet dat het varken een status aparte heeft, want 8 en 9 september is het het weekend van het varken. Hoezo?

Ieder jaar komen er dagen bij zeg maar en ach waarom ook niet? Iedereen kan een bepaalde dag in het leven roepen, personaliseren of actief uitdragen. En dan bedoel ik dus niet je eigen trouwdag. Maar een dag om aandacht te vragen voor een bepaald onderwerp. Zo heeft iedere ziekte bijna zijn eigen dag, net als menig beroepsgroep of milieu-onderwerp.
In de communicatie is zo’n dagduiding enorm belangrijk. Stel, je hebt naar eigen zeggen nieuws, wat jij graag wilt uitdragen. Je hebt nagedacht over de vorm, uiteraard de inhoud en het bericht kan verstuurd worden. Kortom, je vindt het geschikt voor de media. Alleen het is niet echt aan bepaalde actualiteit gebonden en de kans bestaat dat het op de redactiestapel komt. En dat wil je niet. Je kijkt nogmaals naar het bericht, voegt wat toe, haalt wat weg, maar dan?

Je hebt een aanleiding nodig, een haakje dan wel kapstok. Iets dat jouw onderwerp ergens aan linkt, waardoor het opvalt en blijft hangen. Dan is zo’n dag van, heel goed bruikbaar. Echt. In mijn GGD-tijd besteedden wij ieder jaar aandacht aan Wereld tuberculose dag. Dat is 24 maart. Tbc is een ziekte die we wellicht van vroeger kenden, maar zeer zeker nu ook nog voorkomt en ja ook in Nederland. Zo’n moment gebruik je dan om aandacht te vragen voor die ziekte. Zo’n dag is ook nog eens internationaal en redelijk breed opgezet, dus heeft een hoge attentiewaarde. Je berichtgeving kun je op die manier heel goed linken aan zo’n moment.

Maar er is meer. De Dag van de mantelzorg op 10 november bijvoorbeeld. Ik gebruikte het weleens om weer even het licht te laten schijn op een relatief oud onderzoeksrapport over dat onderwerp. Toch weer een mediahaakje. Of toen ik nog werkzaam was bij de politie. Op 11 oktober is het de internationale Dag van het meisje. Dan werd op zo’n dag wel eens aandacht gevraagd voor een bepaalde vermissingszaak.

En zo is er meer te bedenken. Op 29 april is het Wereldwensdag (focus op goede doelen die wensen voor zieke kinderen vervullen), of 14 september de Dag van de scheiding om eens aandacht te vragen over de ongelijkheid die nog heerst in Nederland of gezellig zo vlak voor de feestdagen: Orgasmedag op 21 december. Daar moet je als keten in erotische genotsmiddelen toch op inspringen?

Persoonlijk zie ik op tegen de dag over exact twee weken. Dan is het namelijk CAPSLOCKSDAG. Ik heb nooit begrepen waarom die toets zich zo ongelukkig op het toetsenbord bevindt. Ach, misschien moet ik dat ook maar loslaten. Alhoewel, dan moet ik nog wachten tot 24 maart. Dan is het namelijk Landelijke loslaatdag.