Glaasje

Prinsjesdag is weer passé, woensdag begonnen de algemene beschouwingen in de Tweede Kamer. Vandaag dag twee. Ja op een vrijdag, Dat is altijd op donderdag, maar gisteren was er een belangrijke Europese top gepland waar minister-president Rutte niet wilde ontbreken. Een unicum.

Wat je juist wel vaak ziet, is dat organisaties, bedrijven en ondernemingen, ook wat willen vinden van de Troonrede. Maatschappelijke relevante instanties doen zo hun zegje. Bij GGD GHOR Nederland speelde dat ook vaak. Met name in de aanloop, want het was van belang om zoveel mogelijk voor te bereiden, zodat zo snel als het kan na het ‘Leve de koning’, er een artikel gepubliceerd kon worden.

Zo gezegd zo gedaan. Ik had daar ook een rol in. Eenmaal was het mij – mag ik dat zo zeggen, ja dat mag ik zo zeggen – gelukt om de directeur op Prinsjesdag, rond 9.15 uur live op NPO Radio 1 te krijgen. Hij kon toen natuurlijk niets zeggen over de Troonrede later die dag, wel had hij had ongeveer negen minuten tijd om zijn verhaal te doen. In het programma De Ochtend op 15 september 2015. Een geweldig mediamoment, want het is ongeveer de tijd dat het gemiddelde kabinetslid de strikken gestrikt heeft, nog net even switcht van hoedje en de auto met chauffeur instapt om naar Den Haag te gaan. Radio 1 aan en gaan. Ik ging ook, niet naar Den Haag, maar mee met de directeur naar Hilversum.

Dat was overigens nog wel een dingetje. Moet er iemand mee van de afdeling communicatie? Wat is het nut? Is het echt nodig? Dat kan de directeur toch wel zelf? Ik vind van wel. Het is geen handje vasthouden van. Het is ontzorgen en zorgdragen, om maar even in gezondheidstermen te blijven. Even het allerlaatste nieuws checken, heeft de redactie toevallig nog gebeld of speelt er iets in de eigen organisatie? Waar moeten we ons melden, hoe lang duurt het nog en staat zijn mobiel op stil? En uiteraard het onvermijdelijke glaasje water. (Zie ook www.mediabureaumeer.nl/wietplant).

Niet alleen GGD GHOR Nederland vond wat van de Troonrede, ook een organisatie als de KNVB publiceert na afloop, graag haar mening. Toen ik nog bij de GGD werkte, turfde ik tijdens de Troonrede weleens hoe vaak het woord ‘preventie’ werd uitgesproken door de koning. Bij de KNVB zullen ze dat niet doen om te horen of Willem Alexander ‘voetbal’ bezigt, maar toch reageert de voetbalbond, maar al te graag op de Troonrede. Een besproken item was het sportakkoord. Ja we hebben in ons land een nationaal sportakkoord, waar de GGD overigens ook een kleine rol in speelde.

Ik citeer: ‘De overheid heeft samen met het sportleven, bedrijfsleven en maatschappelijke organisaties doelstellingen en ambities opgesteld. Zo wordt er vanuit het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport onder meer geïnvesteerd in een positieve sportcultuur (7 miljoen), inclusief sporten (3.2 miljoen), vaardig in bewegen bij kinderen (5.3 miljoen), vitale sportaanbieders (9 miljoen), topsportevenementen (12.6 miljoen) en duurzame en toegankelijke sportaccommodaties (87 miljoen). Ook zal het aantal buurtcoaches (fte’s) worden uitgebreid. Daarnaast is de vrijgestelde vrijwilligersvergoeding verhoogd van 1.500 euro naar 1.700 euro.’

Nu ga ik hier niet het hele sportakkoord bespreken, maar ik wil graag even blijven hangen bij die vrijwilligers en hun vergoeding. Onlangs schreef ik er een blog over: kurk met een afbeelding van een muur met cement, omdat beide woorden zo vaak gebruikt worden als het gaat om de waarde van vrijwilligers te duiden. Alleen, daar koop je geen brood voor, om er nog maar een cliché tegen aan te gooien.
Mijn betoog was dat er niet alleen onderscheid moet zijn tussen goede en slechte vrijwilligers, maar ook dat de goede beloond en niet de slechte alleen gestraft moeten worden. Wie zich volop inzet, prima kwaliteit levert op het gebied van vrijwilligerswerk moet dat positief voelen in de portemonnee. Wie niets wil doen, geen zin heeft en bovenal het niet kan, die betaalt wat hij of zij moet betalen. Positief prikkelen heet dat.

Het mooie en dat wil je natuurlijk, is dat daar de nodige reactie op komt. En dat gebeurde. Van het helemaal mee eens, spijker op de kop en goed verhaal Erik, tot aan hoe zie je dat voor je, er zitten nogal wat haken en ogen aan tot aan ik ben het er niet mee eens. Allemaal even goed. Wat ik ook goed vind, is dat de vrijgestelde vrijwilligersvergoeding verhoogd wordt van 1.500 euro naar 1.700 euro. Dat is positief toch?
Alleen, hoe gaat dat in zijn werk? Is bij sportverenigingen wel bekend hoe dat werkt? Wie komt daarvoor in aanmerking? Moet je als (goede) vrijwilliger zelf iets doen? Heeft een vereniging zelf helder hoe het werkt en belangrijker nog: wordt het gecommuniceerd?

Even googlen geeft al een antwoord. Nee. Wie zoekt op vrijwilligersvergoeding sportvereniging, stuit op Belastingsdienstinfo en kennisbanken met publicaties uit de tijd dat de Troonrede nog werd voorgelezen door de koningin. Geen enkele vereniging – voetbal of niet – komt voor in de hoogste ranking van google. Het Mulierinstituut deed onderzoek naar vrijwilligersvergoedingen bij sportclubs. Ik geef meteen toe, ik heb het niet gelezen, maar ik zag dat het zeven jaar oud is.

Zeven is niet alleen het getal van de volheid, maar het wordt ook gebruikt om de zeven magere en zeven vette jaren aan te duiden. Laten we maar concluderen dat de magere jaren achter ons liggen en dat met het gunstige economische klimaat, het sportakkoord en meer aandacht voor de goede vrijwilliger, de vette zijn aangebroken. Meer geld naar de goede vrijwilliger. Het gaat daarbij niet om hoe hoog, maar om het hoe. Er is dan ook nog heel veel communicatiewerk te verrichten door overheid en verenigingen. En laat dat maar niet doen door een vrijwilliger…