Mand

Blog 213 – 8 mei 2020

Geen cursus is in deze coronatijd te gek

In dit coronatijdperk waart het kennisvirus ook volop rond. Het lijkt wel of alles en iedereen je wil injecteren met kennis door middel van trainingen, webinars en cursussen. Ik ben geen uitzondering, want ik weet online inmiddels alles over succesvolle hashtags, scorende blogs en hoe ik het beste kan ademhalen (onthoud deze drie woorden: ‘adem langer uit’). Toch liep ik deze week tegen een gevalletje ‘an offer you can not refuse’ aan.

Dagblad Trouw bood marketing- en salestrainingen aan. Nou dan heb je mij hoor als misschien wel de best krant van Nederland dat kenbaar maakt. ‘Wil jij graag in jouw marketing en sales vaardigheden investeren? Dan is de cursus 'Marketing en sales training' de uitkomst!’
Natuurlijk ken ik de basis wel van de marketing en kan ik mezelf best verkopen, maar wat meer kennis op dat specifieke gebied kan geen kwaad toch voor Mediabureau MEER? En dan die prijs: van €399 voor €39.

Ik besloot het te doen, vulde mijn gegevens in, betaalde en ontving twee mailtjes. Een bevestigingsmailtje en eentje met een voucher om de onlinecursussen te downloaden en geheel in mijn eigen tijd te volgen. Ik merk dat ik niet zo enthousiast (meer) ben. Ik heb nog niets gedaan. Ben ik een beetje cursusmoe en wel klaar met absorberen van alle preken en praat van de professionals? Is het te veel en te vaak? En wat heeft het mij nou echt opgeleverd?

Ik pakte mijn CV er maar eens bij. Onlangs werkte ik dat bij en gooide er een aantal zaken vanaf, waaronder de trainingen en cursussen uit tijden dat we nog gewoon op kantoor mochten roken.  Maar ook niet-relevante opleidingen, eendaagse bijeenkomsten met diploma en colleges waarvan het waarom mij totaal ontschoten is, verdwenen van mijn lijst. Ik liet er drie staan, omdat ze echt wat over mij zeggen en ze nuttig zijn: opleiding Oriënterend leidinggeven, Schouten en Nelissen. Schrijftraining en coachend redigeren, Hendrikx Van der Spek en leren modeleren door Jan Jaap in den Maur. Uiteraard allemaal mét certificaat.

Gek genoeg, is die laatste mij het meest bijgebleven. De training gespreksleider, omdat het echt learning by doing was. Ik weet het nog. Ik moest de zaal uit, kreeg bij terugkomst te maken met een spreker over een onderwerp dat mij totaal niet boeide en vervolgens moest ik het talrijke publiek erin betrekken. Ex-coronapatiënt Youp van ’t Hek zou zeggen dat de hele zaal hem nogal oningeënt zat aan te kijken (Uit de oudejaarsconference 1989) en zo voelde het ook. Er kwam geen stom woord uit, sterker nog er kwam helemaal geen woord uit.

Een by far niet interessante spreker die iets had gezegd dat ik niet snapte, moest samenvatten en vervolgens een discussie op gang brengen met verveeld publiek. Het enige dat ik toen kon zeggen was van ‘ik weet niet wat ik nu moet doen en dat is ook de reden dat ik deze training wil doen.’

Ooit volgde ik de cursus Personeelsbladen maken op de Hogeschool Utrecht. Het is al heel wat jaartjes geleden, maar ik weet nog dat we een oefening kregen om alternatieven en afgeleiden te bedenken voor het woord lopen. Bedoeld om wat creatiever te schrijven en wat meer aan de verbeelding van de lezer over te laten. Als je schrijft slenteren in plaats van lopen, dan roept dat meteen een associatie op en vorm je je een beeld van dat tafereel. Ik pas het nog regelmatig toe.

Vorig jaar heb ik de cursus voetbaljournalistiek gevolgd. Een officiële HBO opleiding van Fontys Hogeschool Tilburg. Ik schreef er al eerder een blog over.

Het was onderhoudende voetbalcafépraat met heel veel interessante sprekers: Willem Vissers (vakman), Sjoerd Moussou (ook vakman), Ad van Liempt (een baken van rust), Peter Hyballa (heel druk, echt heel druk), Iwan van Duuren, Tom Knipping (een bijzonder onafscheidelijk duo), Freek Jansen (alles dat Ajax is, is goed), Thijs Slegers (mannetje hoor), Bert Maalderink (goede tweede in de lijst der favorieten) Pieter Zwart (met de meest irritante tic die er is door na elke zin met zijn hand op zijn bovenbeen te slaan) en gelukkig Marcel van Roosmalen (zwaar favoriet).

Ik heb van die hele cursus best wel wat opgestoken, maar echt geleerd… Misschien dat ik Van Roosmalen nog meer ben gaan waarderen. Hij schreef zelfs een column over de cursus voetbaljournalistiek en was ooit de auteur van de geweldige NRC serie Werk en Geld. Helaas is daar online niet al te veel meer van terug te vinden, maar op de totaal gedateerde site van Van Roosmalen wel. Briljant!

Deze column gaat over Henk Vlootman die een Excel cursus geeft. Of deze over de workshop ‘behandelstrategieën bij obese kinderen. Het is allemaal even komisch als schrijnend. Dat dit cursusaanbod (en het kan nog gekker) er überhaupt is en dat we hier grof geld voor betalen. Nou ja we? 

Ik ging even verder grasduinen en vond dit:

Het UWV schoolt 50-plussers om tot ‘helderzienden’ om ze aan een baan te helpen. De uitkeringsinstantie vergoedt dure cursussen die gegeven worden door de Stichting Paradidakt in Zoetermeer en kosten zo’n 1000 euro per deelnemer. De bizarre besteding van overheidsgeld aan ‘reïncarnatiesessies’, glazen bol turen en tarotkaarten lezen is aan het licht gebracht door het onderzoeksprogramma KRO Reporter. De deelnemers zijn volgens de stichting na afloop in staat de toekomst te voorspellen.

Het UWV vergoedt de volledige opleiding omdat de stichting een baangarantie geeft. Na het volgen van de cursus die onder meer een workshop in de Ardennen omvat, kunnen de cursisten aan de slag bij een commerciële paragnostische bellijn. Via die telefoonlijn kunnen ze goedgelovigen ‘adviseren’ en daarmee zelf 29 cent per minuut verdienen.

Je kunt bij deze cursus je bedenkingen hebben, je hoofd breken over de financiering, maar het haalt het niet bij deze cursus: onderwater manden weven. Underwater Basket Weaving is een Engelse uitdrukking die gebruikt wordt om te verwijzen naar nutteloze vakken in het hoger onderwijs. Een idioom dus. Maar het bestaat dus echt. Alleen het gaat bij het weven van een mand eigenlijk om manden te maken door riet in water te dompelen en ze te laten weken, aldus het Reed College of Portland in Oregon en de University van Californië in San Diego, waar de cursus wordt gegeven.

Mijn blog is gewoon een gevalletje rotte appels uit de mand halen.