Mandarijnen

Mandarijnen

Blog 219 – 29 mei 2020

De koopzondag verdeelt Elburg tot op het bot

Nog twee dagen en dan beleeft Elburg een historische primeur. Middenstanders in de Elburger vesting gooien zondag eerste pinksterdag hun winkels open. Dat is tegen de regels en tegen het besluit van de Elburger gemeenteraad. Als oud-inwoner van het vestingstadje volg ik de verrichtingen op de voet.

Elburg. Eigenlijk kende ik het vroeger alleen van het Stadsknapenkoor dat later omgedoopt werd in Hollands Boys Choir. Jochies met hun keurig gekamde haartjes, nette kleding en piepstemmetjes. En van de plaatselijke voetbalclub Elburger Sport Club, daar waar wijlen Trouw-journalist Loek Laurman ooit een pracht artikel over schreef met de ontzettende treffende nieuwskop: ‘Mannetjes en macht in Elburg.’

En ik kan het weten, want ik ben twee jaar teammanager geweest van het eerste elftal. En ik maakte wat mee. Het trainingskamp in Sporthotel Delden samen met profclubs, betalingen uit de binnenzak en pakken passen op donderdagavond in het World Fashion Centre in Amsterdam, inclusief meetlint om de nek. De derby tegen Owios op Tweede Paasdag die later begon, omdat de toeschouwers rijen dik stonden te wachten op het prachtige witte bruggetje van het burgemeester Bode Sportpark en uiteraard de gedenkwaardige wedstrijd tegen Ajax op 17 juli 1999 voor bijna 7000 toeschouwers. De gouden ongeschreven regel in de voetbalwereld gold zeker in Elburg. ‘Alles wat hier in Elburg gebeurt, blijft hier in Elburg.’

Ik kwam in Elburg terecht, omdat ik in 1996 afstudeerde aan de school van journalistiek en communicatie en een baan zocht. Ik had stage gelopen bij Boom Pers Courantenuitgeverijen bv in Meppel en was behalve sportcorrespondent op de zondag, ook weleens vliegende keep geweest in Elburg en Coevorden.

Wat typisch was voor Boom waren de bedrijfsfeestjes. Bij de uitreiking van de Nederlandse Nieuwsbladpersprijs waren de meeste redacties met één of twee medewerkers aanwezig. Bij Boom reed gewoon een grote bus voor (onder het mom van ‘we geven zoveel kranten uit, dan kunnen er ook veel mensen mee’). En verder het kampioenschap in de Meppeler Bedrijvencompetitie, waarbij getalenteerde voetballers die niets met het bedrijf hadden, maar ooit een keer de krant hadden rondgebracht, meededen en het totale gebrek aan begeleiding van een jong journalistje als ik.
 
Toen ik een keer in Coevorden moest invallen, had ik verwacht dat een collega mij wat wegwijs zou maken. In of het nieuws ook in Coevorden op straat lag, het redactiesysteem en de werking van de – ja, ja – kabelkrant. Die ochtend was er niemand van de redactie van de Coevorder Courant, dus ik deed maar wat. Binnen no-time stond er een rasechte Coevordenaar binnen, die met een priemende vinger zijn beklag deed over het oude nieuws dat op diezelfde kabelkrant stond en zei van ‘weet je waar je ook eens een stukje over zou moeten schrijven…’

De stap van Coevorden naar Elburg is niet zo groot. Toen ik er ging wonen, had ik dat te danken aan toenmalig hoofdredacteur Jan van Dalen. Hij schreef een brief aan de wethouder dat ik met voorrang en met wat spoed een huis moest krijgen in Elburg, want een lokale journalist hoorde nu eenmaal in de plaats te wonen waar hij werkte. Ik moet zeggen het ging heel snel en voordat ik het wist woonde ik aan de Hellenbeekstraat 165, net buiten het centrum, beter betekend als de Vesting.

Het was nog de tijd dat je met naam en toenaam oftewel adres en telefoonnummer in het colofon stond. Het is meerdere malen gebeurd dat ik gebeld werd op de vaste lijn – we hebben het over eind 1996 toen ik nog geen mobiele telefoon had – door een abonnee van de Elburger Courant, die het niet eens was met wat hij gelezen had. 
En het gebeurde mij ook weleens dat ik aan mijn eigen voordeur iemand te woord stond, die boos was omdat zijn ingeleverde stukje over de mandarijnenactie van het Elburger muziekkoor Oefening Baart Kunst (OBK) niet in de krant stond.

Eerlijk gezegd vond ik dat helemaal niet vervelend. Het toonde de betrokkenheid van de Elburger en het was ook typisch Elburgs: zeggen waar het op staat en dingen uitspreken. Maar Elburgers staan ook bekend dat ze eerst hun vuisten laten spreken en dan pas gaan praten. Wat ruw volk soms, een echt vissersstadje, beetje lomp af en toe, maar al met al heb ik er een pracht tijd gehad.

Ik volg dan ook met veel interesse en uit betrokkenheid en sympathie het nieuws uit Elburg. De voetbalclub gaat mij nog steeds aan het hart, ondanks dat er slechts op derde klasse niveau wordt gespeeld en als ik in Elburg ben, rijd ik altijd even langs mijn oude huis. Zondag ben ik er ook, wanneer dus de allereerste koopzondag ooit plaatsvindt.

Dat is echt niet zomaar iets, want al decennialang bakkeleien, steggelen en bekvechten de Botbekkers (zo worden Elburgers genoemd) er onderling over. In de winkel, op straat (vooral op het Kruis middenin Elburg bij hoe kan het ook anders de viskraam) en op het gemeentehuis. Er is al zoveel over geschreven.
Burgemeester Jan Nathan Roozendaal liet er zelfs een filmpje over opnemen. Dat deed hij opvallend genoeg op Facebook en niet op de website van de gemeente, waar je trouwens helemaal niets actueels over de zondagsrust leest. Het is sowieso een beetje een apart filmpje. Het begin lijkt nog redelijk spontaan en authentiek, maar aan het einde komt het op mij over dat de burgervader wat gekunsteld de tekst voorleest.

Ik maak tenslotte graag het bruggetje naar wat de gemeente onlangs wel voortvarend deed. Een oproep om een nieuwe slogan te bedenken voor Elburg.

'Samen maken we deze prachtige gemeente tot een bloeiende gemeenschap waar het fijn wonen, werken en leven is. Inwoner, ondernemers en gemeente: samen maken we het verschil. Daarin hebben we allemaal onze eigen verantwoordelijkheid. Door samen te werken komen we verder. Om deze samenwerking vorm te geven willen we de komende jaren een aantal stappen zetten. Deze ontwikkeling willen we kracht bij zetten met een mooie slogan en logo. Welke slogan vind jij het best passen bij onze gemeente?’

1) Samen Elburg
2) Elburg overstag
3) In Elburg kan het
4) ElbUrg dUrft (met twee hoofdletters?)

Gezien de aanstaande koopzondag zijn de laatste drie wel heel controversieel. Volgens mij is het heel helder welke het niet wordt: Samen Elburg. Want als deze discussie één ding maar weer eens heel duidelijk heeft gemaakt, is dat Elburg tot op het bot verdeeld is.