04-10-2023
Waarom ben jij eigenlijk nog geen docent?
Deze week, beter gezegd vandaag, zou het gebeuren. De landelijke stakingsdag van het basis- en middelbaar onderwijs. De inzet was meer loon en aandacht voor de vaak barre werkomstandigheden. Ik geef het je te doen. Gelukkig gloorde er ook hoop aan de onderwijshorizon. En hoop doet leven, in dit geval geven.
‘De leerkrachten krijgen een loonsverhoging van 10 procent (het aanbod was 5, de vraag 12) met terugwerkende kracht vanaf 1 juli 2023. Bovendien krijgen de leerkrachten een eenmalige uitkering in november’, berichtten de media onlangs.
We zijn nu een eindje op de weg in het schooljaar. Mwah, twee weken om precies te zijn, want de eerste week was een mix tussen vrij en niks doen geserveerd op een blaadje van introductie. Week twee was werkweekweek. In die twee gangbare schoolweken was er de nodige uitval en is het rooster nu al vier keer (!) helemaal veranderd.
Konijn hoge hoed
Ook worden dezelfde vakken meerdere keren op een dag gegeven en is er ineens een konijn dat uit de hoge hoed getoverd werd, als het gaat om de vrijdagmiddag. De laatste les duurt die dag tot 16.00 uur, voorafgaand door een tussenuur. Al vraag ik dat of dat wel doorgaat. De dienstdoende docent heeft namelijk de lokale roostermaker al laten weten, hiermee absoluut niet akkoord te gaan.
Waarom deze klaagzang? Je zou bijna denken dat het een beetje bij het onderwijs hoort. Mijn punt is en blijft dat investeren in het aantrekkelijk maken van het beroep, het verleiden van twijfelaars om docent te worden en zeker ook het behoud van gewaardeerde leerkrachten zoveel meer bereikt dan alleen maar dat karige (?) salaris of die loden werkdruk. Ik mis zo de positieve verhalen van hoe leuk, leerzaam en lachen het is.
Wanneer zie ik nou eens een echt wervende landelijke campagne om het pad te effenen voor zij-instromers, knappe koppen uit het bedrijfsleven of voor wie wat uurtjes over heeft om voor de klas te staan? En hoe goed heb je het als onderwijsorganisatie nou echt op de rit? Loopt alles op rolletjes? Of is het weer een glijdende schaal? Er zijn scholen die echt weken dicht zijn, waarbij een paar dagen voor het nieuwe schooljaar ineens van alles moet gebeuren. Welke organisatie laat wekenlang de stekker eruit, om daarna op zwakstroom op te starten?
Mooie aan lesgeven
En ik weet waar ik het over heb, want ik heb lesgegeven. Twee keer op een mbo. In dit geval communicatie en mediaredactie. Het mooie aan lesgeven is legio. Je maakt je eigen les, deelt een lesuur in zoals jij denkt dat goed is, wisselt praten af met een groepsgesprek, mengt je in een voetbaldiscussie, geeft tekst en uitleg over een nieuwsbericht, interview of column en doet nog zoveel meer. Je begeleidt, je coacht, je helpt en ondersteunt. Je krijgt mee dat de verkering uit is, een theorie-examen weer niet gehaald is en dat het allemaal – en vooral school – kloten is.
Helaas zien docenten dat vaak zelf anders. Met als dieptepunt – en ik blijf ‘m gebruiken – deze twitterreactie van een leraar: ‘Nergens in Europa minder schoolvakanties dan in NLD. Bijna nergens in Europa worden zoveel lessen gegeven als in NLD. En nooit afgevraagd waarom er al 30 jaar een tekort aan leraren is?’
3 tips
En nu we toch in de getallen zitten. Tip 1. Zorg dat je je onderwijsorganisatie op orde hebt. Binnen beginnen = buiten winnen. 2. Kijk eens naar de aantrekkelijkheid van het vak. Benadruk die in landelijke campagnes, andere uitingen en zeker ook in vacatureteksten. 3. Verlaag de instroomeisen, de regeltjes, de uitzonderingen en wat al niet meer en koester goedwillende ouders die met hun ervaring, expertise en enthousiasme prima voor de klas kunnen staan.
Oftewel 1+1=3, dat is een simpel rekensommetje. Daar hoef je geen rekendocent voor te zijn toch?
Tot zover mijn MEERMAALS voor deze week. Werk ze, over twee weken is het alweer herfstvakantie.