12-06-2024
Over bomen, struiken en pionieren op het gebied van agroforestry
Als tekstschrijver kom ik dagelijks aangeleverde persberichten tegen. Kant en klaar in de mailbox van MEER. De k van kwaliteit is overigens wel een dingetje hoor. Het gros is namelijk geschikt voor de p van prullenbak.
Te lange persberichten (ja, maar dat is ook heel belangrijk om te noemen), hele slechte persberichten (ja, maar wij vinden het wel persberichtwaardig) of persberichten die het nieuws ergens onderaan zetten of helemaal geen nieuws bevatten (ja, maar wij bepalen toch wat wij nieuwswaardig vinden).
En soms zie ik een persbericht voorbijkomen met een bijzonder onderwerp of in dit geval titel: ‘Agroforestry-pioniers in België en Noord-Frankrijk vertellen over de winsten van bomen op hun boerderij’
Zin in. Genieten.
Struikgewas
Ik citeer de beginzin(nen) van een persbericht hierover. ‘Hoe kunnen bomen en struiken van betekenis zijn op het landbouwbedrijf? Kom naar de speciale editie van de Warmonderhof-Avondklassen en bekijk de film ‘Bomen op mijn land’ waarin pioniers op het gebied van agroforestry in België en Noord-Frankrijk vertellen over de economische voordelen en de duurzaamheidswinsten ervan.’
Bent u er nog? Of is het een gevalletje ‘wat ruist erin vredesnaam door het struikgewas?’
Toen ik in 1992 begon te studeren op het HICO (Hoger Informatie Communicatie Onderwijs) op Windesheim, was het persbericht bijkans het enige communicatiemiddel om de media te voorzien van nieuws. Van blogs, social media en online berichtgeving, hadden wij aankomende journalisten nog nooit gehoord.
Schrijfmachine
Ik weet het nog precies. Het vak geschreven pers. In die richting ben ik trouwens ook afgestudeerd, De allereerste les was het maken van een politiepersbericht. Eén of andere diefstal in de supermarkt, die gepleegd was door een aantal mannen van Turkse afkomst en waarbij alleen wat snoep (in het bericht stond exact beschreven wat) was ontvreemd.
De opdracht was om daar een persbericht van te maken. Dat moest in het klaslokaal en wie dacht dat er laptops, notebooks of tablets tevoorschijn kwamen, moet ik even terugnemen in de tijd van de typemachine. Ja inderdaad, de schrijfmachine.
Met een uiterste krachtinspanning werden er meer dan twintig elektrische typemachines op tafel geslingerd. Stekker erin en tikken maar. Een lawaai van heb ik jou daar. Toen de laatste leerling ook klaar was, keerde de rust weer terug. De typemachines en de snoeren konden terug de koffer in en we wachten geduldig tot de volgende les om te horen wat we ervan getikt hadden. Ik had een 9 en ik geloof nog met één of twee anderen.
De rest had een dikke vette 1. Ik had namelijk de nationaliteit weggelaten in het bericht. Wie in de beginzin al gerept had over Turkse daders, bespaarde de docent het nodige nakijkwerk, want dat mocht niet. Dus een 1.
Journalistieke parels
En dan waren er ook nog journalistieke parels die schreven over dat er 12 Raiders (nu Twix), 14 Banjo’s (kent u ze nog, die paars met gele verpakking) en 8 zakken Tengels chips (waarom die ooit zijn verdwenen, wie weet mag het zeggen) waren ontvreemd. Dat is reinste daderkennis – iets dat ik later leerde toen ik bij de politie ging werken – en natuurlijk ook totaal niet relevant om te melden.
Ik ben geabonneerd op wat persberichtdiensten. En overdaad schaadt als het gaat om de (b)rij aan persberichten. Organisaties en bedrijven zenden en zenden maar en hopen op een fractie van media-aandacht. Gewoon een persbericht in elkaar draaien. Joh doen we ff. Staat alles erin wat we te melden hebben? Dus écht wat iedereen moet weten? Ja? Hup zoveel mogelijk mediacontacten in de bcc en sturen maar.
Hagel
Er is nog zoveel meer dan schieten op een mug, olifant of louter met hagel. Benader eens een journalist persoonlijk, stuur een mailtje met wat je van plan bent, nodig media uit of organiseer een keer wat bijzonders. Laat ze zelf jouw product of dienst ervaren, beleven of meemaken.
Natuurlijk gebeurt dat wel, maar het kan echt allemaal nog wel wat gerichter, behoorlijk beter. Ik zou zeggen, zet er eens een boompje over op met iemand die wel verstand heeft van het maken van persberichten.