Meermaals-66

02 november 2022

Wat herinner jij je nog van de laatste Elfstedentocht?

Even een vraagje. Zet de elf steden van de Elfstedentocht in de juiste volgorde. Tussen het nadenken over het antwoord én het überhaupt oplepelen van die elf steden, kan ik mooi schrijven dat het mij deugd doet. Vorige week werd namelijk bekend dat de Elfstedentocht voor de Nederlander nog altijd het meest geliefde sportevenement is.  Dat geluid kwam niet uit alleen maar Friesland, maar was de conclusie uit het recente Sportsector Merkenonderzoek. Dat wordt sinds 2010 uitgevoerd en al die jaren zijn 54.000 respondenten ondervraagd over zo’n beetje alles wat met sportevenementen te maken heeft.

Ik heb warme herinneringen aan die ijskoude zaterdag 4 januari 1997, toen de vijftiende en voorlopige laatste Tocht der Tochten werd verreden. Ik was erbij.  Niet onder een (koninklijk) pseudoniem, zeker niet als schaatser, maar als verslaggever van de Elburger Courant. Marcel van Roosmalen zou bijkans trots op mij zijn.

Houten bord

Want dit was wel een klassiek gevalletje van de reportage. Ik was overigens niet alleen. Elburger, sporter, netwerker én schrijver Frans van Ginkel ging ook mee. De bedoeling was de schaatsende lezer van de Elburger Courant én het Nieuwsblad voor Oldebroek en Wezep (waarom die krant nooit de benaming Oldebroeker Courant heeft gekregen, is voor mij nog steeds raadselachtig) te traceren, te bevragen en daar een paginagroot verhaal over te publiceren. Een houten bord met naam en logo van de kranten diende als blikvanger langs de kant van het krakende ijs.

We sliepen ergens in Leeuwarden en uiteraard ging in alle vroegte de wekker en stonden wij binnen luttele minuten in het donker bij de start. Er was volop opwinding, sportieve chaos en een snerpende kou. Dat alles is mijn gedetailleerde herinneringen niet ten goede gekomen, want heel veel van de rest van de dag, wie we gesproken hebben en hoe het afliep, weet ik niet meer. Wel dat we een soort routeplan hadden – ik reed – en dat we steeds probeerden de schaatsers voor te zijn.

Soort van wak

We vielen wel op met ons bord, schoten lokale schaatshelden aan, ondervroegen ze, wensten ze veel succes en voordat we het wisten stonden wij op de Bonkevaart. Van dat moment herinner ik mij nog drie namen: Pia Dijkstra van het NOS journaal, koningin Beatrix en Evert ten Napel.

Al met al een historische herinnering, maar tegelijkertijd ook een soort van wak. Misschien jammer, maar het heeft ook wel iets bijzonders. Dat je juist niet elk detail kunt herinneren, maar dat je het teruggaan in de tijd, alleen met een vorm van fantasie kan herbeleven.

Bewaarexemplaar

Toch word ik er vaak genoeg herinnerd. Bijna dagelijks wel. Op een magneetbord in mijn keuken hangt namelijk mijn gele NSP-perskaart met een veel te groot touw: 15e editie Elfstedentocht Pers/Foto, Radio/TV. Een bewaarexemplaar, want wie zegt mij dat in 1997 niet de allerlaatste editie ooit geweest is. Zo houd ik de gedachte aan het meest geliefde sportevenement toch nog een beetje levendig.

Oh ja de antwoorden: Leeuwarden, Sneek, IJlst, Sloten, Stavoren, Hindeloopen, Workum, Bolsward, Harlingen, Franeker en Dokkum om vervolgens terug te keren naar Leeuwarden. Alle elf goed toch?


Laat een bericht achter - aantal berichten: 0

Bent u de eerste die reageert?



Laat een bericht achter

naam
e-mail
website
bericht
Schrijf negen in cijfers: