Meermaals-81

15-02-2023

Wie wil er onbereikbaar zijn?

Het recht op onbereikbaarheid. Kent u die uitdrukking? Waar gaat het om? Werkgevers moeten met werknemers afspreken dat ze buiten werktijd onbereikbaar mogen zijn. Hiertoe dient PvdA-Kamerlid Barbara Kathmann een wetsvoorstel in, aldus Dagblad Trouw exact een week geleden.

Aanleiding voor de initiatiefwet was haar zoon van 14 jaar, zo gaat het verhaal verder. Hij pakte thuis een vergiet uit het keukenkastje en ging de gezinsleden af. Ze moesten allemaal hun mobiele telefoon inleveren, ook de volksvertegenwoordiger. Hij wilde een gezellige familieavond, zonder dat iedereen ‘aan zou staan’, steeds weer een blik werpend op zijn of haar mobieltje.

Op de tast

Ik heb ook een zoon van 14 jaar. Naast dat hij allereerst op zoek moet naar een vergiet, zie ik hem dit niet zo snel doen. Als hij zijn ogen ’s ochtends opent, gaat het op de tast naar de telefoon. Magister open u. Hopend op uitval. Thuis zit hij op zijn telefoon. Op de bank, in zijn bed, tijdens zijn ontbijt en onder de douche staat Spotify aan. En wanneer niet? Als we samen aan het eten zijn. En ik neem aan op school wanneer het niet mag. Ik vind het allemaal prima. Hij hoeft geen inzamelingsactie te organiseren.

Net als mijn andere zoon van 16, ben ik ook veel bezig met mijn telefoon. Bijna altijd en heel vaak overal. Als ik een verhaal tik, leg ik ‘m weg, uit het zicht en op stil. Dat werkt prima voor mij. Gewoon een beetje boerenverstand gebruiken, want ik snap ook wel dat ik mij kan verliezen in mijn mobiel.

Politiebureau

En dat is meteen mijn bezwaar tegen zo’n verbod op bereikbaar zijn buiten werktijd of is het een recht om onbereikbaar te zijn na de klok van vijf uur? Het afdwingen, verplichten of voorschrijven. Weer iets wat niet mag of moet. Dat bepaal ik zelf toch wel? Een voorbeeld. Toen ik werkte bij de politie en ik zomervakantie had, ging ik de zondag voordat ik op maandag weer moest beginnen, naar het politiebureau. Een aantal was nou eenmaal altijd open. Ik dook achter mijn pc, sprak en zag niemand en werkte al mijn mails in stilte weg en was na max twee uurtjes klaar. We hebben het over eind jaren negentig hè. Tegenwoordig hoeven we het huis niet meer uit.

Het voorstel van Kathmann heeft niets te maken met het recht op niet gestoord te willen worden door de baas na vijf uur. Wel met het niet kunnen organiseren van je eigen werk, altijd maar stress ervaren en klussen maar half klaren. Het is het recht om bij te komen van een drukke werkdag, waarop je je werk weer niet hebt afgekregen.

Bepaalde tijd

Eigenlijk is het heel simpel. Zorg dat je goed kunt plannen, werk juist een keer in de avond een achterstand weg en stuur een berichtje dat je het bericht gelezen hebt. En dat je er voor een bepaalde tijd op terugkomt. Spreek met de baas af dat je alleen je mail of app leest, maar dat bellen best wel kan wachten tot de volgende dag.

Een ding pleit nog wel voor het recht van onbereikbaarheid. Youp van ’t Hek zei het ooit zo treffend. “Waarom denken we belangrijk te zijn als we altijd bereikbaar willen zijn? Volgens mij doe je er pas toe als je onbereikbaar bent.”