14-06-2023
Wat sportclubs helemaal verkeerd doen
“Het gaat er niet om hoe je genoemd wordt, als je maar genoemd wordt.” Het is een citaat van Youp van ’t Hek uit zijn oudejaarsconference uit 1989. Naar aanleiding van een genereuze en gulle geefactie van de AKZO. Het is helaas niet meer online te vinden, dus ik breng het een beetje vrij vertaald en doe het uit mijn hoofd: “Ik ben van de AKZO en wij sponsoren en steunen deze actie. Dat doen we graag, want we storten jaarlijks duizenden tonnen. Wat? Hoe vaak mag ik zeggen dat ik van de AKZO ben? Van de AKZO ben? Oh, ik mag drie keer zeggen dat ik van de AKZO ben. Nou, ik ben dus van de AKZO. Dat is één…”
Zwembad
Waarom dit begin? Het heeft te maken wat mij als (sport)journalist opvalt, zeker de laatste tijd. En trouwens ook als verenigingsman bij de diverse sportclubs. Publiciteit. Of beter gezegd, het ermee omgaan. Even hardop denkend. Jij wilt toch graag redactionele aandacht? Voor je cluppie, voor die hondstrouwe vrijwilligers en voor al die hardwerkende sportende leden. Je niet alleen op het veld, zaal of in het zwembad meten met de rest, maar ook wedijveren met je 'concurrent' als het gaat om een online-artikel of krantenverslag. Niks ijdels is ons sportmensen vreemd toch?
Het lijkt er niet op, ik blijf mij verbazen. En dan heb ik het niet over de plaatselijke clubkampioenschappen, waar de verslagen bijna altijd alleen voornamen bevatten, er klassen, categorieën en onderdelen worden benoemd waarvan de betekenis alleen voorgehouden is aan de sporters zelf en dat eigenlijk iedere dappere jeugdige deelnemer wel even voorbijkomt in het verhaal, want ja anders boze ouders en iedereen is tot slot een winnaar, waardoor een persbericht nog veel te veel non-info bevat en deze veel te lange zin is een Eva Hoekje stijlfiguur, maar dit volledig terzijde.
Turners
Ik heb het over Zwolse, landelijke en andere talentvolle turners die dag in dag uit trainen in Zwolle. En regelmatig het land intrekken met veel enthousiasme en met nog meer prijzen terugkomen. Of het NK-squash voor dubbels dat onlangs in Zwolle plaatsvond. Dat zowel die turners als de squashers normaliter op dezelfde locatie actief zijn, is vast toeval. Er wordt vanuit de organisatie geen enkele ruchtbaarheid aangegeven, de media worden niet benaderd en als iemand het op zijn heupen krijgt (is dat eigenlijk handig met turnen), dan borrelt er een paar dagen later een karig social mediaberichtje op. Maar alleen als hij of zij tijd heeft, want een gewoonte ervan maken, dat is een brug te ver.
Het beperkt zich niet alleen tot events hoor, ook gewoon sportnieuws blijft steevast onder de radar. Nou niet gewoon nieuws. Een nieuwe trainer, de voorbereiding op het komende seizoen of het plan om Europa in te gaan, het wordt soms gepost op social media en dat is het. Met een beetje geluk staat het op de website.
Kerstboomactie
Natuurlijk hoeft de sportclub de rode loper niet uit te rollen voor de journalist en het nieuws op te dienen op een presteerblaadje dan wel blad. Alleen wie gaat nu dagelijks alle social mediakanalen en websites napluizen, terwijl je van de tien keer, ongeveer de helft tegen de kerstboomactie uit 2019 (nog net voor corona!) aanloopt als meest recent nieuws?
Sander Simons, nieuwslezer en journalist en al dertien jaar dood, schreef ooit het boekje: ‘Help! De pers belt!’ Inderdaad, het kan de schrik zijn, maar eenmaal daarvan bekomen, kun je de titel ook anders uitleggen. Help de pers een beetje. Met een korte aankondiging, een nieuwstip, of vooruit een persbericht. Een appje naar die ene journalist is zo gestuurd (en gewijzigd tegenwoordig, hoe fijn is dat), een mailtje ook. Het enige dat je moet doen is het opsnorren van het (online) colofon, op zoek naar iemand van de sport.
Sportclubs met al jullie nieuws en events, klaar? Zenden maar!