Piloot

Blog 255 – 29 september 2020

Gaat het om besluiten, omstandigheden of hebben we overal schijt aan?

Ik bedacht zondag ineens van laat ik mijn blog over Covid-19 schrijven en schreef mijn betoog maandag - keurig voor de persconferentie van dinsdagavond - die ineens een dag vervroegd werd.

Ik ga het daar niet uitgebreid over hebben, ook niet over GGD IJsselland dat afgelopen weekend uiterst ongelukkig wikte en woog met de coronasterftecijfers en met toeters en bellen een schadeherselbericht plaatste op de eigen website.

Nee en ook niet over geldende coronaregels voor voetbalclubs Willem II (zeker geen Willem 1,5) dat zich net als de burgemeester gedroeg als Kyan Korff (daar hebben we schijt aan).

En al helemaal niet over Famke Louise. Haar optreden in Jinek, dat is alles wat ik de CIBAP-studenten eenmaal in de week nu juist niet bijbreng als het gaat om (online) presentatieskills. Totaal onvoorbereid je slappe verhaal, oplepelen van een papiertje om je zo ontzettend voor schut te zetten en zo.

RTL Boulevard sprak zelfs van haar horrorweek. Ik heb geen idee of dat zo was, wel was ik het zowaar grondig eens met Rob Jetten. De nu nog D66 voorman gaf Famke van jetje en verklaarde dat zij het coronacampagnegeld subiet moest terugbetalen, vanwege #ikdoenietmeermee. Doen 66!

Wat ook bijzonder was, was het geluid dat Johan Derksen liet horen. Coronazender RTL gaf aan dat hij het opnam voor Famke Louise. “Dat meisje is gebeld, er is overleg mee geweest, ze hebben nog een voorgesprek gehad en ze wisten dat het meisje ging zitten oplezen van een blaadje (…) Dan moet ook het programma zeggen: we laten het meisje niet zo voor lul staan." Mwah.

Deze blog gaat dus niet over Famke, niet over mijn oud-werkgever GGD IJsselland en dus ook niet over de voetballende Tricolores. En ook niet over dat Gordon corona heeft, want dat heeft hij dus. Wel over drie andere dingen die alles te maken hebben met corona.

“Voor corona ging het misschien wel een beetje te veel op de automatische piloot. Voor mijzelf en voor de organisatie is dit een fantastische periode geweest. Ik gun iedereen een dergelijke uitdaging. Het anders denken, het ondernemerschap, de creativiteit, het snel schakelen, beslissingen doorvoeren en goed communiceren. Voor de organisatie is het een enorme test geweest maar we zijn als organisatie glansrijk geslaagd. Als corona dan toch moest komen, dan had het niet op een beter moment gekund.”

Aldus Rob Hermans eigenaar van Fletcher Hotels. Hij heeft ondanks of dankzij corona een geweldig half jaar achter de rug. Doet hij het allemaal anders, revolutionairder en beter? Geen idee eigenlijk, wel slimmer als ik zijn hele artikel zo lees. Goed dat hij goed communiceren noemt, want als we één les (al dan niet online) geleerd hebben, is het wel goed communiceren.

In een andee krant, de Volkskrant las ik de column van Jasper van Kuijk. “En prima dat je eens wat probeert, maar als het dan misgaat, neem dan als ontwerper annex beleidsmaker je verantwoordelijkheid: communiceer nog eens wat wel en niet de bedoeling is en pas je maatregelen aan. Om de verspreiding van corona te beperken zijn haalbare en duidelijk gecommuniceerde maatregelen aanzienlijk effectiever dan beschuldigende en scheldende bewindslieden. En ook een stuk minder gênant.”

Het gaat weer over het belang van communicatie. Over ‘gewoon je bek houden’ zijn we nu wel uitgelachen en minister Grapperhaus met zijn ‘aso’s zijn het, die zich niet aan de regels houden’, kunnen we niet meer als geloofwaardig beschouwen, maar herhaalde, haalbare en duidelijke communicatie dus wel. Zou Jasper van Kuik soms ook een vetbetaalde influencer zijn?

Pieter Klok, Van Kuijks hoofdredacteur houdt het wat algemener, maar zeker niet minder spraakmakend. Tenminste dat vind ik. “Om te voorkomen dat we in een diepe somberheid wegzinken, zullen we op zoek blijven gaan naar hoopvolle ontwikkelingen. Het lastige van het verslaan van het virus blijft echter dat goed nieuws snel in zijn tegendeel omkeert. Als wij, of anderen, hoopvol nieuws naar buiten brengen, over dalende besmettingscijfers of een vaccin dat in aantocht is, dan kan een deel van de bevolking daar een vrijbrief in zien om zich niet meer aan de 1,5 meter te houden, waarna het aantal infecties snel weer oploopt. Het is dus vooral zaak om continu te zoeken naar de ideale balans.”

Dat laatste is zo waar als wat. Klok schetst een dilemma met dat goed nieuws snel in zijn tegendeel omkeert. De krant moet daar dus een hele goede afweging in maken als het gaat om de invalshoek, de woordkeuze en dus ook de communicatie.

“Een helder verhaal, dat was aan het begin van de crisis onze grootste kracht”, voegde Pieter Broertjes zaterdag in diezelfde Volkskrant daar nog aan toe. En hij kan het weten: Broertjes is oud-hoofdredacteur van die krant en de huidige burgemeester van Hilversum.

Even terug naar de drie vormen van die communicatie: herhaling, haalbaarheid en duidelijkheid. Herhaling maakt de boodschap krachtiger. Benjamin Franklin sprak ooit de beroemde woorden: “Tell me and I forget, teach me and I may remember, involve me and I learn.” Waarom denk je dat iedere maandag dezelfde folders op de deurmat ploffen? Elke week de aanbiedingen zien van de plaatselijke Kruidvat? Je zou er bijna op bezoek gaan en wat kopen.

Haalbaarheid; de maatregelen moeten te doen zijn. Voor iedereen. Afstand houden kunnen we in principe allemaal, maar zoals Van Kuijk terecht schreef in zijn column: “Maar het kabinet had wellicht een béétje aan kunnen zien komen dat voetbalsupporters in een voetbalstadion niet de hele tijd ‘hun bek gaan houden.’ Zeker niet als er in de verlenging een aantal keer bijna de gelijkmaker wordt gescoord.”

Duidelijkheid. Tja, dat willen we toch allemaal, weten waar je aan toe bent, wat je te wachten staat en wat je moet doen. Iedereen wil een handelingsperspectief. Alleen weet iemand in Wageningen of hij in Veiligheidsregio Gelderland-Zuid of Midden valt en welke regionale maatregelen in die plaats nu wel gelden? “Ik pleit voor landelijk beleid met regionale uitzonderingen”, voegt Broertjes daar nog aan toe.

Kortom, we gaan de tweede lockdown in met heldere communicatie, die duidelijk is en regelmatig wordt herhaald. En ondertussen moeten we de regels gewoon naleven, onze eigen verantwoordelijkheid blijven nemen en ook geen angst zaaien, voegde Diederik Gommers daar dit weekend nog aan toe.

Het doet mij allemaal denken aan een uitspraak die ik deze week tegenkwam van wijlen Stefan Covey, de man van negen kinderen, 52 achterkleinkinderen en vooral van de bestseller De zeven eigenschappen van effectief leiderschap. “Ons gedrag is afhankelijk van onze besluiten, niet van onze omstandigheden.”

 


Laat een bericht achter - aantal berichten: 0

Bent u de eerste die reageert?



Laat een bericht achter

naam
e-mail
website
bericht
Schrijf elf in cijfers: