Ridder

Mijn payoff – slogan mag ook – is Mediabureau MEER, tekst, media-organisatie en…meer. Meer dus. Wat is meer? Meer waar voor je geld? Prima. Een meerwaarde hebben? Ja graag. Hij kan meer dan brood eten oftewel veel weten? Onbekend, maar ook mooi. Er zijn in totaal 46 spreekwoorden en gezegden met het woord meer, waaronder een aantal niet gangbare voor mij: een krul meer in zijn staart hebben dan een gewoon mens (=een beetje aanstellen), daar is geen oogje vet meer op (=dat is niet veel meer waard) of dat paard zal mij niet meer slaan (het is zinloos).

Ik weet niet of het te maken had met hoe meer zielen, hoe meer vreugd, maar laatst was ik bij VSCO’61. Als niet-spelend lid, als geïnteresseerde en namens Mediabureau MEER. Wat was het geval? De presentatiegids van VSCO’61 nadert zijn voltooiing en het was tijd voor de teamfoto. Nu heb ik wat met die presentatiegids. Ik ben niet alleen betrokken bij het wel en wee van die prachtige voetbalvereniging uit Oosterwolde, ook was ik jarenlang voorzitter van de presentatiegidscommissie van de club.

Dat doet diezelfde club trouwens allemaal goed. Twitter, Facebook, presentatiegids, clubblad en businessmagazine en een gedegen website. Allemaal prima de luxe. Als je het hebt over communicatie, informatievoorziening en meer; er is amper een vereniging die daaraan kan tippen. De website, allerlei communicatiemiddelen en de diverse social mediakanalen zijn allemaal snel, actueel en professioneel. Waar staat op de speeldag zelf, het wedstrijdverslag van het eerste elftal meteen op de site?

Het zijn bescheiden mensen daar in Oosterwolde, maar dat is soms nergens voor nodig, want hoe VSCO’61 communicatie bedrijft mag gezien, gehoord en gelezen worden.

Om even terug te komen op mijn bezoekje aan Sportpark De Heughte. Dat had dus te maken met de teamfoto van het eerste elftal. Bedoeld voor de poster in het midden van de gids. En dat is dus niet iets dat je zomaar doet, zoals vele verenigingen vaak doen. De raarste dingen gebeuren. Het nationale team van Wales maakte er een sport van om gekke varianten op de teamfoto te maken. Of wat dacht je van spelers die lollig hun handen op het bovenbeen van de buurman leggen? Iwan Tol van de Volkskrant schreef er ooit een geweldig artikel over. Het begon zo: Ze hangen straks weer in duizenden jongenskamers: de elftalfoto's, het visitekaartje van een voetbalclub. Toch gaat er elk jaar weer veel mis. Zes tips voor de perfecte shoot.

En inderdaad, wat ik mij net als Tol ook nog herinner: Helmond Sport had ooit een ridder op de elftalfoto staan en nee het was – sorry dames – niet Daniël de Ridder. Maar het kan ook anders, lulliger zeg maar. Sezgin Ozhan, speler bij amateurclub Ruhrort/Laar uit Duitsland, kreeg tien jaar geleden tien wedstrijden schorsing (!), omdat hij tijdens de officiële teamfoto dit deed.

Nu speelt dat bij VSCO’61 allemaal niet. Hoogstens is er iemand aanwezig die een V teken achter het hoofd van de fotograaf maakt, om de spelersgroep iets minder verveeld te laten kijken, maar verder is het allemaal erg serieus bedoeld. Dat was ook de reden dat ik er was. Samen met twee andere ‘professionals’ keken we naar line-up, opstelling en details. Waarom? Een foto in zo’n gids moet niet alleen het hele jaar mee, het is toch de hoofdmacht, het uithangbord en je wilt in alles professionaliteit uitstralen, zeker ook voor de sponsor. Die uitstraling kenmerkt je als club en daar mag of beter gezegd moet je tijd en moeite insteken.

Een korte cursus. Gratis.

De grootste voetballers staan in het midden, het liefst op de bovenste rij, de keepers op de middelste rij en de hoofdtrainer en de assistent in het midden, zittend. Heel belangrijk zijn de boog en symmetrie. Met andere woorden van klein naar groot en van groot naar klein. Eén iemand van de technische staf aan de linkerkant, dan ook eentje aan de rechterkant. Niet tegen elkaar leunen, maar ook niet teveel ruimte tussen elkaar. Schoenen op de onderste rij in één lijn, geen scheenbeschermers (schijnen door) en op die rij handen op de knie (dus niet op elkaars knie). Middelste en bovenste rij handen op de rug, schouders recht en shirt netjes in de broek en de sponsornaam goed zichtbaar. En de keepers? Altijd apart. Met de handjes en handschoenen voor de buik, maar voor de zekerheid ook achter de rug.
Tot slot de technische staf. Allemaal de blouse recht en in de broek, knoopjes op zelfde manier open of dicht en de kraagjes netjes gladgestreken.
Klaar? Check, nog een keer. Ja? Akkoord? Dan kunnen de foto’s worden genomen. En dan laat ik de locatie van waar de foto genomen kan worden nog even buiten beschouwing. Wees gerust. Ook daar wordt over nagedacht. Het is dus niet zo maar iets. Daar moet qua organisatie en communicatie goed over nagedacht worden. Daarom was Mediabureau MEER er ook. Vanwege die meer.
 
Het resultaat is begin augustus te bewonderen. Meestal stemt het ons tevreden, al zien we het liefst ook nog allemaal zwarte schoenen op de eerste rij, maar als dat het enige is…. Voor nu heb ik in ieder geval het idee dat ik een meerwaarde had en wat mij betreft smaakt dat naar meer. Tot volgend jaar!