Blog 123 - 28 juni 2019
5 adviezen voor communicatieprofessionals in spe
Donderdag was ik aanwezig bij de zogenaamde matchingday op Hogeschool Windesheim. Dat is een leerzame middag voor potentiële communicatiestudenten, die op die wijze na kunnen gaan of de opleiding hen iets lijkt. Ik mocht wat vertellen over mijn communicatiewerk en deed dat aan de hand van mijn loopbaan tot nu toe, die begon in de journalistiek.
1996-2002 Elburger Courant
De krant oftewel lokale journalistiek. In die periode moest ik heel zelfstandig werken, want een krant moet gevuld worden en dat begint mede bij jou. Daarnaast leerde ik ook de organisatorische kant van het vak kennen. Het briefen van fotografen, aansturen van correspondenten en verantwoording afleggen over het budget. En wat mij van die tijd bijbleef was dat je heel veel kennis moeten vergaren. Als je niets over een bepaald onderwerp weet, dan kun je er ook niet over schrijven. Voorbeeldje. Na het ontvangen van de gemeentebegroting liet ik mij uitnodigen door de wethouder, die mij wat tekst en uitleg gaf. Ik moest er wel over kunnen schrijven…
2002-2008 Politie Flevoland
Ik maakte de overstap van de journalistiek naar de communicatie, eigenlijk bij de politie. Daar heb ik mij alle onderdelen van het brede vak communicatie eigen gemaakt. Voor het eerst stond ik aan de andere kant, op het moment dat ik persvoorlichter was. Toen leerde ik ook het spel met de media spelen en werd het mij echt heel duidelijk dat je goed je woorden moest afwegen. Een fout was meer dan een fout en had ook echt gevolgen. Bijvoorbeeld als door een verkeerd rapport van een agent, je als persvoorlichter onjuiste info verspreidde. Dat overkwam mij.
En wat mij bijbleef bij de politie was de cultuur. Iets waar je als afdeling communicatie, goed weet van moet hebben. Er is een soort van saamhorigheid, vooral onder de agenten: 'wij tegen de boeven.' En de hiërarchie, die was ook bepalend voor de cultuur. Een streep meer en ik bepaal wat jij doet.
2008-2013 GGD IJsselland
Het draaide toen heel erg om organisatiecommunicatie. GGD IJsselland was nieuw en moest gepositioneerd worden, dus werden een nieuwe website, intranet, huisstijl en payoff gemaakt. Er was geen communicatieprofessional bij de GGD, dus je werd meteen gezien als expert. ‘Zeg ons maar wat te doen, want jij bent van communicatie.’ Toen het interne traject min of meer was afgerond, was het tijd om de GGD op kaart gezet, oftewel de externe communicatie. Wel onder het mom: ‘binnen beginnen = buiten winnen.’ Oftewel treedt pas met een boodschap naar buiten als je weet wat het beleid is.
2013-2018 GGD GHOR Nederland
Daarna maakte ik de overstap naar GGD GHOR Nederland. Daar was mijn rol anders. Ik was een intermediair tussen landelijke besluitvorming en de GGD’en in het land. Ik legde mij in de begintijd ook meer toe op advisering van de directeur. Hij was de woordvoerder en moest dus goed voorbereid worden op welk onderwerp dan ook. Maar ook moest hij bij zijn aantreden meer bekend worden, dus initieerden wij ‘zijn’ twitteraccount en schreef ik samen met een collega veel columns, blogs en artikelen.
Daar kwam ik ook in aanraking met dat sommige processen zo langzaam gingen als dikke stroop. Het was een reden om na tien jaar GGD, voor iets anders te kiezen.
Dat werd vorig jaar Mediabureau MEER. Het ondernemerschap, het meer willen schrijven en ook het niet van 7 tot 7 uur onderweg moeten zijn, waren de redenen om de stap te wagen.
Aan het eind van de matchingday hield ik de ongeveer twintig studenten in spe, vijf adviezen voor: