Blog 291 – 2 februari 2021
Wil jij een gratis blog, lees dan verder
Als je zoals ik iedere week twee blogs schrijft, is het logisch dat je er veel mee bezig bent. Soms werk ik vooruit, schrijf ik onderwerpen op en archiveer suggesties. Andere keren ga ik zitten zonder idee en gaat het vanzelf. Weer een andere keer, weet ik niets, komt er niets, maar komt het toch goed.
In bijna drie jaar, niet één keer overgeslagen, omdat het niet uitkwam, ik geen zin had of inspiratieloos de dag doorbracht. Nope. Elke keer deed ik het weer, ook als ik op vakantie was en vooruit had gewerkt, want laten we wel wezen. Er is altijd iets te schrijven. Een actuele mediakwestie, een bepaalde post op social media, iets uit mijn communicatieverleden. Of het zijn Olav en Tomas die iets beleven.
Ik las onlangs, medio januari, een artikel in het FD. Over de waarde van bloggen. Ik vind het van A tot Z zeer interessant, maar vooral de afsluiting spreekt mij aan: ‘Bloggen vergt veel discipline. Die kun je alleen vasthouden als je er energie van krijgt. Kun je niet zo goed schrijven, kies dan liever voor het maken van een vlog of podcast. Ga je niet kwellen.’
Voor mij is bloggen allesbehalve een kwelling, wel met enige regelmaat een opgave, een beproeving en kan ik het blogschrijven domweg niet meer desavoueren (wat kent het Nederlands toch prachtige woorden) oftewel negeren.
Waarom schrijf ik twee blogs per week? Omdat ik schrijven meer dan leuk vind. Dat was juist de reden om met bloggen te beginnen. Ik las zoveel van dat ik dacht, daar vind ik wat van. Ik luisterde misschien wel net zoveel en dacht daar heb ik een mening over. En dat wil ik opschrijven en soms van mij kunnen afschrijven. Dan ben ik het kwijt en is het vastgelegd.
Uiteraard blijf ik nieuwsgierig naar het bereik en reacties. Een like. Een positieve opmerking aan de telefoon of een krabbel onder je blog. Dat wil je horen, zien en lezen. En wel hierom. Je wilt dat de lezer je blog mooi geschreven vindt, de inhoud herkent of je expertise op de juiste waarde schat.
En over dat laatste staat in het artikel het volgende. Het creëren van een expertstatus is volgens blogtrainer Bastiaan Vercouteren de belangrijkste reden voor ondernemers om te bloggen. ‘Ze kunnen zo laten zien over welke kennis ze beschikken. Hoe moeten klanten anders weten dat ze met een deskundige adviseur of goede therapeut te maken hebben?’ Wie als expert wordt gezien, krijgt meer telefoontjes van potentiële klanten en wordt eerder benaderd door de media.’
Ook wil ik mijn lezers een les aanreiken. Tips, trucs, foefjes, hints, raad, handigheidjes en suggesties. Zodat je er wat aan kan hebben. Ik wil mijn expertise en ervaringen graag breed delen. Iedere dinsdag publiceer ik mijn blog. Iedere vrijdag publiceer ik mijn blog. Twee keer op Facebook, twee keer op LinkedIn en op mijn favoriete social mediakanaal Twitter. Voor de herkenbaarheid, voor ‘daar is het blog van Mediabureau MEER weer’ en voor ‘om mezelf even onder de aandacht te brengen.’
Natuurlijk is er weleens kritiek. Prima! Op de lengte, de frequentie en inhoud. Dat kan en mag. Ik bericht vaak over wat voor mij werkt, maar wat zeker niet voor de ander hoeft te gelden. Het is geen wetenschap hè. Soms kun je er wat mee. Dan is het gefundeerd en zet het mij aan het denken en doen. Een andere keer is het met een kwinkslag en soms valt het in Nico Dijkshoorns categorie en zijn het gekkies, die hij ‘ontzettend de tyfus gaat blokken.’
Maar waarom toch steeds die lengte? Tegen de 1000 woorden. Dat is lang en daarvoor moet je heel wat scrollen. Natuurlijk kijk ik daar wel kritisch naar. Mijn allereerste blog MEER, was aanmerkelijk korter. Klopt. Maar ik vind dat ik de ruimte mag nemen om mijn verhaal te vertellen. Ik heb immers geen opdrachtgever die mij zegt van maximaal zoveel woorden of tekens.
En steeds weer dezelfde lengte voelt ook vertrouwd. Als je blog over een bepaald onderwerp de ene keer de helft korter is dan de keer erop, dan maakt mij dat duidelijk dat kennis van en vaardigheid om erover te schrijven, nogal verschillen. En dat wil ik niet. Ik wil graag gezien worden als een allrounder en een bijna allesweter.
En de lengte doet ertoe. In 2014 telde een gemiddeld blogartikel 808 woorden, in 2018 maar liefst 1151, aldus Orbit Media. Kortom, we gaan steeds langere blogs schrijven, waarbij 1000 woorden toch wel min of meer de standaard is geworden. En dat is ook niet zo gek, want je hebt nou eenmaal flink wat woorden nodig om een waardevol artikel te schrijven.
Google ziet langere artikelen ook sneller als waardevoller en als je verhaal langer is, dan zal dat waarschijnlijk ook wel zo zijn. Bovendien geeft een lange tekst Google meer informatie over de inhoud van je verhaal. Als ik dit lees, doe ik het dus letterlijk helemaal goed.
Even terug naar het begin, de afsluiting van het artikel. Kun je niet zo goed schrijven, kies dan liever voor het maken van een vlog of podcast. Ga je niet kwellen. En wil je toch een blog uitbrengen, besteed die klus dan uit. Laat het over aan de schrijvers, de deskundigen en de vakidioten.
Ik zie nog zo vaak, een paar regeltjes tekst bij een afbeelding of uit het niets een artikeltje en daar wordt dan opwindend over bericht dat er een blog geboren is. Er is vaak geen touw aan vast te knopen, het is alleen maar zenden en bovendien sterft het vaak een stille dood.
Mijn 5 tips om een blog (nieuw) leven in te blazen.
Wil je meer weten over bloggen? Bijvoorbeeld of het helemaal gratis kan? Klik dan hier.