Trui

Blog 161 – 5 november 2019

Wat is de meer van Mediabureau MEER eigenlijk?

Sinds het begin van Mediabureau MEER, voer ik het op als pay-off. Mediabureau MEER. Tekst, media-organisatie en…meer. Op die manier omschrijf ik wat ik doe. Dat lijkt wellicht heel simpel, maar dat valt in de dagelijkse praktijk best wel tegen. Ik denk dat meer ZZP’ers daar serieus mee stoeien. Waar ben je nu van? Wat doe je precies? En waar kunnen klanten jou nou echt voor benaderen?

Allereerst tekst. Ik ben tekstschrijver. Ik schrijft teksten voor kranten, diverse magazines, maar ook voor websites. Online en offline. Van wedstrijdverslagen van vooral voetbalwedstrijden tot aan allerlei algemene artikelen. Als ik gevraagd word om een voorbeeld te noemen van dat laatste, dan draag ik sinds kort het breien van de zogenaamde Urker trui aan.

Het was niet meteen het onderwerp dat hoog op mijn redactionele verlanglijstje stond, maar het interviewen, schrijven en het contact met de breister van dienst, hebben toch wel iets. Dan maakt het onderwerp eigenlijk niet zoveel uit.
Verder ben ik ook actief op commercieel vlak. Ik heb laatst drie vraaggesprekken gehad met garagebedrijven. Auto’s op waterstof zijn de toekomst, klanten komen overal vandaan en alle handel gaat via internet. Dan moet ik er dus voor zorgen om juist niet steeds hetzelfde op te schrijven.

Eigenlijk doe ik alles op het gebied van teksten schrijven. Het maakt mij niet uit welk onderwerp het is. Sport of niet. Al is dat ook niet helemaal waar. Ik heb weleens wat geweigerd. Een klus van een organisatie die veel goede dingen doet en heel veel werk voor mij had. Dat kan en mag, maar het had alleen niet veel met journalistiek te maken. Ook werd ik vriendelijk verzocht om er weinig voor te factureren. Dus dat heb ik afgezegd. Net als een schrijfopdracht over een milieuonderwerp. Steeds hoorde ik mezelf zeggen, dit moet je niet doen Erik. Maar verder, schrijf ik net zo graag online als offline en over van alles en vooral nog wat.

Het onderwerp media-organisatie heb ik al vaker beschreven in mijn blogs: media-attendering, media-advisering en media-alarmering. Ik praat er veel over in mijn netwerk en het is voor mij nog steeds pionierswerk. Inmiddels heb ik een aantal studenten van Windesheim aan het werk, die dat voor mij uitzoeken. Hoe is de communicatie belegd? Wat en wie doet er wat met de media? Of is het een kwestie van willen en niet kunnen of weten? 

Ik weet dat er behoefte aan die media-organisatie is, dat toehoorders mijn verhaal snappen en ook echt vinden dat het bij mij past. Ik heb het al wat bijgeschaafd naar ‘jij wilt toch ook goede publiciteit?’ Tja, daar kan niemand toch op tegen zijn? Iedereen wil dat toch? Aan mij de taak om bedrijven, organisaties en (sport)verenigingen daarmee te helpen. Hoe krijg ik aandacht in de media? Hoe werkt het medialandschap? En wat moet ik doen als ik ongewild en ongewenst in de media ben? Daar ben ik voor en daar ben ik van.

En dan de meer… Met de drie puntjes. Bewust een open eind. Communicatie en journalistiek zijn zo breed en omvattend. En toch wil ik meer doen. Omdat ik dat leuk vind en omdat ik de nodige ervaring heb opgedaan bij kranten, de politie en de GGD. Maar ook met het vormgeven van communicatie bij diverse voetbalverenigingen. Onlangs ben ik door twee clubs gevraagd of ik wil brainstormen, kartrekkers en voortrekkertje wil spelen.

En zo kwam ik ook aan mijn tijdelijke persjob bij de KNVB- bekerwedstrijd Alcides-AZ vorig jaar. Dat was toch wel één van mijn mooiste klussen. Net als het schrijven van een persoonlijke brief van een afscheidnemende directeur aan zijn personeel en externe relaties. In plaats van kaarten zeg maar. In dit geval van een receptie.
Maar de meer is ook het redigeren van teksten, nadenken over de vormgeving, contact met drukkers, fotografen, opmakers en eindbeslissers. Of het nu een boekje is van de plaatselijke middenstand, een businessmagazine van een wat grotere voetbalclub of welke uitgave dan ook? Ik schuif het allemaal onder de noemer meer.

Sinds kort heb ik er een pracht klus bij. Daar komen alle aspecten van communicatie echt bij elkaar. Positionering, PR en de strategische communicatiemiddelen. Inmiddels heb ik een aantal webteksten geschreven, een paar keer gesproken met de opdrachtgever, de nodige procescommunicatie verstrekt en onlangs was het de bedoeling dat hij gefilmd zou worden. Een cameraman was paraat en aan mij de taak om de vragen te bedenken en ze te stellen.

Het werd een mooie middag. De geïnterviewde had ervaring, maar coaching heeft iedereen altijd nodig. Ook als je al ontelbare keren voor de lens hebt gestaan. Heb je geschikte en (letterlijk) passende kleding aan? Kun je je verhaal ook vertellen zonder camera? Moet er een kam door je haar, zit je stropdas recht? Praat je aan één stuk door of zet je punten? Waar laat je je handen? Maak je onverwachte bewegingen waardoor je hand ineens door het beeld vliegt? Maar ook waar zijn de opnamen? Word je niet gestoord? Geen last van een kikker in je keel? En werk met opsommingen en benoem die ook, zodat er niet in het item geknipt kan worden. Het klinkt kinderachtig, maar dat is het niet.

Deze blog is niet bedoeld als pure propaganda. Het is…. Ach, misschien ook wel een keer. Ik vind communicatie heel interessant, simpelweg omdat het zo breed is, altijd een rol speelt en omdat het iedereen aangaat. De journalistiek spreekt mij zo aan, omdat je als schrijver met je vingers bepaalt wat andere mensen lezen. Welke invalshoek kies je, wie citeer je en wat voor strekking heeft je verhaal? Wat is het toch mooi dat jij als journalist dat bijna altijd mag bedenken en uitvoeren.

En last but not least, de combinatie communicatie en journalistiek. In beide was en ben ik volop actief. Het is niet best als ik zeg dat met geen pen te beschrijven valt, waarom mij dat toch zo aanspreekt. Daarom zeg ik het maar zo: Mediabureau MEER. Tekst, media-organisatie en…meer.