Blog 190 - 14 februari 2020
De 5 aandachtspunten als het gaat om een goed imago
“Na jaren van acties over de hoge werkdruk en lage salarissen vinden leraren het tijd voor een ander geluid. Ze willen de mooie momenten van hun werk laten zien en zo het imago van hun beroep opkrikken.”
Zo begon het artikel deze week over het charmeoffensief dat er moet gaan plaatsvinden in het onderwijs. De leraren willen positieve publiciteit. Heel goed!
Ik schreef er eerder al een blog over, vol van verbazing. Vanwege het ontbreken van landelijke wervingscampagnes, maar ook omdat nooit eens de aantrekkelijkheid van het lerarenvak benoemd werd en er alleen maar met azijn in de mond gepraat werd.
“Het lerarenkorps kenmerkt zich de laatste jaren als een beroepsgroep die steen en been klaagt over te karige beloningen, te veel administratieve rompslomp en lange werkdagen, waarbij er zelfs 's avonds gewerkt moet worden. Ja en? Buig dat eens om, benoem het mooie, uitdagende en verleidelijke van het vak en weet dat niemand inmiddels meer zit te wachten op de zoveelste treurklaagzang. Kortom, werk eens aan je imago.”
Imago. Iedereen kent de term, maar wat is het precies en hoe werk je aan het verbeteren ervan? ‘Imago is de beeldvorming die een persoon of organisatie oproept.’ Internet staat er vol mee. Ik licht er twee aspecten uit die ik relevant vind als het gaat om imago.
Ik stuitte op een passage van Frank Körver. Hij is partner bij GKSV Reputatie en houdt zich bezig met communicatie en Public Affairs. Körver bezigt: “In de praktijk zien we nog vaak dat organisaties de rol van communicatie overschatten en de rol van gedrag onderschatten. Zeker als de kritiek van de buitenwereld betrekking heeft op het gedrag van de organisatie, zal meer communiceren zelden leiden tot een beter imago. Het gedrag is het probleem en moet worden aangepast, niet de manier van uitleggen.”
Ik kan hem volgen, maar ik ben het niet helemaal met hem eens. Het imagoprobleem zit ‘m volgens mij vooral in de onbekendheid en de mate – dus niet per se de manier – van communiceren. Je zou kunnen zeggen van; ik communiceer niet, dus dan heb ik ook geen imagoprobleem. Want als je geen beeld hebt van een organisatie, bedrijf of vereniging, dan kan dat ook niet negatief zijn. En daarom dragen we niet uit wie we zijn, wat we doen en waarom het toch zo mooi is om je bij ons aan te sluiten.
Communicatie wordt in dat geval niet overschat, maar eerder onderschat. Communicatie draagt wel degelijk heel veel bij aan kennis, houding en hopelijk ook aan gedrag.
Een voorbeeld uit de praktijk. Sinds kort doe ik wat voor een tennisser uit de regio, die in het bezit is van een ATP punt en bij de beste 1500 tennissers van de wereld behoort. Dat is bepaald geen vetpot. Het ligt meer in de lijn van sappelen, sprokkelen en keihard trainen. Het is veel investeren met weinig budget en een paar trouwe kleine sponsors.
Social media is dan een uitkomst. Gratis reclame, via Facebook en Instagram. Ik begeleid hem daarin wat, wanneer en hoe te doen. Maar vooral óm het te doen. Zolang hij niets laat horen en zijn social mediakanalen inactief zijn, valt hij niet op. Niet voor collega tennissers, toernooiorganisaties, maar ook niet voor sponsors. En daar moet hij het echt van hebben. Dus maakt hij nu posts over zijn sponsors, met een fotootjes, naamsvermelding en met de nodige dankbaarheid. Het is een begin.
Om bij het begin te beginnen. Wat wil je nu echt uitstralen en uitdragen? Imago is een toets. Zo wil jij graag gezien en beoordeeld worden. Dan moet je eerst wel weten langs welke meetlat jij gelegd wil worden. Oftewel, wat is jouw eigen identiteit? Imago kan niet alleen zonder een stevige rol van communicatie, maar ook niet zonder het zelf bepalen van je eigen identiteit.
Nog een voorbeeld uit mijn praktijk. Bij de plaatselijke voetbalclub doe ik weleens wat op communicatiegebied. Sportverenigingen zijn een beetje vergelijkbaar met het onderwijs. Er is misschien niet meteen sprake van een negatief beeld, maar de clubs hebben vaak geen flauw benul van identiteit, imago en de rol van communicatie. Het meest gehoorde antwoord op de vraag: ‘’Hoe moet ik dat weten dan. Staat dat ergens of is het onlangs gecommuniceerd?” Is dan ‘’ja, maar dat weet je toch!’’
Verenigingen moeten simpelweg in eerste instantie meer communiceren. Maak een nieuwsbrief, houd je website nu eindelijk eens up to date (er zijn clubs waarvan de webmaster zegt van ‘ik heb weekend, maandag zet ik dat stukje er wel op’, terwijl alles juist draait om het weekend) en stof je social mediakanalen nu eens echt af. Ledencommunicatie is enorm belangrijk voor het uiteindelijke imago. Je draagt als lid van je club een beeld uit. En als dat negatief is, omdat je altijd je beklag doet over het gebrek aan informatie en dus communicatie, dan neem je leden mee in het kielzog van negativiteit.
Tot slot, vijf aandachtspunten als het gaat om imago.
Meer weten over identiteit, imago of social media, neem gerust contact met mij op.