Vliegen

Blog 270 – 20 november 2020

Laat mij maar alleen

Als je iedere week twee blogs schrijft en op al je social mediakanalen post, dan val je op. Of dat nu positief of negatief is, laat ik maar even in het midden. Je krijgt dan ook de gekste berichten binnen. Via LinkedIn, maar ook als reactie onderaan je blogs of in je mailbox.

Ik begin met dat laatste. Onlangs kreeg ik deze mail (ik zal de naam van het bedrijf niet noemen)

Goedemorgen Erik,

Ik kwam vandaag toevallig op je blog terecht en ik vind dat je leuke en interessante artikelen schrijft! 🙂 Ik vond dat we wel een aantal raakvlakken hebben en vraag me daarom af of het je leuk lijkt om twee setjes retroprints (2 keer 8 stuks) te testen en hier iets over te schrijven in een blogpost.

Ik ben benieuwd naar hoe je hierover denkt!

Ok, ok, word ik nu een influencer? Maar wat moet ik doen dan? Wat zijn die raakvlakken dan? En eerlijk is eerlijk, wat levert het mij op? Die vragen stelde ik dan ook.

Ik zag raakvlakken, omdat jij op een leuke manier beeld en tekst samenbrengt in je blogs. In onze fotoboeken zien wij dat ook graag terug! Als het je leuk lijkt mag je wel beginnen met het maken van een hardcover fotoboek van 24 pagina's. Wanneer je dit hebt afgerond, mag je deze uploaden, in je winkelmandje plaatsen en mij een seintje geven. Dan zal ik de bestelling voor je afronden. 

Wil je alvast je adres in je account invullen. Dan weten we waar het boek naartoe gestuurd moet worden.  Het artikel mag je indelen zoals je zelf wilt, maar wel wil ik je vragen om de volgende linkjes met de bijbehorende anchor tekst erin te verwerken (en er volgde een opsomming).

En het leverde mij dan het volgende op: We bieden graag het hardcover boek gratis aan, deze kun je vullen met je eigen ontwerp (teksten en foto’s). Deze mag gewoon voor eigen gebruik zijn en mag je uiteraard houden!

Nog een voorbeeld.

Goedemiddag Erik! Wat schrijf jij leuke artikelen! Ik zou je hier daarom graag ook een vraag over willen stellen. Ik stuur deze mail namens…..drukwerk. De reden dat ik je deze mail stuur is omdat ik mij afvroeg of het je leuk lijkt om op een ludieke manier een samenwerking tot stand te brengen. Wellicht vinden de bezoekers van jouw website het leuk om een wanddecoratie of een ander gepersonaliseerd product te ontwerpen en bestellen. Denk hierbij aan een foto op canvas, aluminium, dibond, forex en keramiek. Aluminium geeft bijvoorbeeld een mooie industriële ‘touch’ aan jouw interieur. Neem eens een kijkje op onze website!

Hè, watte? Dibond, forex en wat is die samenwerking dan? Ik begrijp hier dus helemaal niks van.

Een derde voorbeeld, dateert van deze zomer. Dit bericht schoot mijn LinkedIn inbox binnen.

Hallo Erik!

De Covid-19-crisis heeft de detailhandel sterk getroffen. Meer dan ooit moet u nu een cash-cultuur creëren binnen uw organisatie. Elk van uw teamleden moet direct toegang hebben tot financiële KPI's om de winstgevendheid van het bedrijf te garanderen.

Wij helpen grote retail organisaties hun cash awareness te verbeteren en het succes van hun herstelplannen met 25% te versnellen met een plug-and-play applicatie.

Het was afkomstig van een datastoryteller annex business developer, werkzaam bij International Business Development Toucan Toco. Of zoiets. 

Hallo! Zit ik hierop te wachten? Nee. Weet ik waar het overgaat? Nee. Is het een mismatch? Ja. Ik heb geen detailhandel, ik heb geen idee of er bij Mediabureau MEER een cash-cultuur heerst, want ik kan het geen één van mijn teamleden vragen en met de toegang tot mijn financiële KPI’s zit het ook wel snor. Ik weet dat het er meerdere KPI’s zijn: omzet, winst, return on investment en cash. Tenslotte vind ik het garanderen van winstgevendheid een loffelijk streven.

Waarom doen bedrijven dit? Dat schieten met hagel. Wat is dit voor marketing? Ik ging meteen zoeken – ik ken de term guerrillamarketing – maar ik kwam niet verder dan ongewenste marketing. Ik heb geen idee wat het doel is en kan mij er ook niets bij voorstellen. Dat ik zomaar besluit om LinkedInners te bestoken met een vage boodschap, die totaal niet aansluit op wat ik doe en wie ik ben en waar mijn haren van overeind gaan staan.

Misschien ben ik met Mediabureau MEER wat oldskool, maar ik moet allereerst heil zien in samenwerking. Het moet mij wat opleveren. Dat kan kennis zijn, uitbreiding van mijn netwerk of gewoon harde pegels. Daarnaast moet ik het leuk vinden. Dat is nu eenmaal één van de voordelen van eigen baas zijn. Niet iemand in je nek hebben hijgen, die je iets oplegt wat je moet doen en waar je helemaal geen trek in hebt.

Maar ook al zijn er raakvlakken, dan nog ben ik terughoudend in samenwerking. Laatst zag ik nog een oproep om tijdelijk een kantoorruimte te huren in het Zwolse. Nu werk ik al jaren vanuit huis, maar ik zit er toch weleens aan te denken. Ik zag dat je dan met een andere tekstschrijver komt te zitten. Hartstikke gezellig, ongetwijfeld onderhoudend, maar je zit toch een onvervalst potje vliegen afvangen te doen op het moment dat er een klant of klus voorbijkomt.

Daarom heb ik op de dag van de ondernemer, besloten alleen te gaan voor aanvullende en noodzakelijke samenwerking op het gebied van teksten, media of meer. Zo heb ik meerdere websites gemaakt. Ik schreef de teksten, gaf advies over de menustructuur, de gebruikersvriendelijkheid en had contact met de bouwer. Dat leidde altijd tot een prima samenwerking, voor nu en in de nabije toekomst en vooral voor iedereen.

Mijn moraal van dit verhaal. Laat mij maar alleen – de debuutsingle van Het Kleine Orkest uit 1982.