Wanten

Blog 306 – 30 maart 2021

Een handvol tips voor goede landelijke publiciteit

Afgelopen week was het zover. De trekking van de Superloterij Hart voor Oosterwolde. Iedereen kon een lot kopen voor 33 euro. Dat lijkt veel, maar als je alleen het prijzenpakket al zag en las… Je eigen vakantiewoning ter waarde van 150.000 euro, waar je zo vaak als je wilt naar toe kan gaan? Of een fonkelnieuwe elektrische auto voor de deur van ruim 30.000 euro? En wat te denken van een nieuwe, moderne keuken of een half jaar lang boodschappen. Wie wil dat nu niet?

Dat dus. Alleen ik heb niet(s) gewonnen en toch heb ik prijs. Ik heb de organisatie namelijk geholpen met een nieuwsverhaal, een mailing en landelijke publiciteit. Over dat laatste gaat deze blog. Goede publiciteit. Ik kan dat nooit garanderen, maar ik kan er wel alles aan doen. Alleen dat is niet zomaar geregeld. Want waarom zou een krant, een omroep, magazine of website juist aandacht aan jou schenken? Je moet écht een goed, onderscheidend en bijzonder verhaal hebben. En Oosterwolde is een apart dorp, met markante mensen en een eigen burgemeester, maar toch.

Je onderscheiden is één, een goed netwerk is een tweede en een beetje kennis en kunde van het medialandschap is drie.

Hoe werkt het tegenwoordig in de media? Bijna alles gaat online, er is weinig tijd voor bewerking en verdieping en er is een enorm aanbod. Zet dat tegenover de traditionele denkwijze die er nog steeds is. ‘Dit is toch nieuws en het komt vast wel in de krant.’ En ‘we zijn een bekend bedrijf of een organisatie met een goede naam, dan zijn we altijd interessant voor de media.’ Helaas. Zo werkt het dus echt niet meer.

Stel, je onderwerp is toch gewikt, gewogen en geschikt geacht voor publicatie. Je hebt er een persberichtje tegenaan gegooid. Een journalist belt voor meer info. Dat is soms al een hele opgave. Contactgegevens worden niet verstrekt of zijn nergens te vinden. Gedateerde info op de website, de social mediakanalen onder het stof. ‘Nee daar weet ik niks van. Daar moet u toch echt de directeur voor hebben. Alleen die is er overmorgen pas weer. Helaas.’
Maar goed, stel dat dat ook lukt. Je hebt een journalist aan de lijn. Hij of zij heeft wat verdiepende vragen. Kun je daar dan antwoord opgeven? Of hoop je maar dat die lastige vraag niet komt, want die collega daar echt wat van weet, is echt te druk. Heeft geen tijd voor de pers. Kan ab-so-lu-ut niet gestoord worden.

Oké, je bent weer een stapje verder, dat een journalist een artikel schrijft naar aanleiding van jouw onderwerp. Dan wil de baas het natuurlijk wel even inzien hè. Zo werkt het toch? ‘Het is toch mijn verhaal en dan ga ik erover wat er inkomt en wat niet. Ooh, hoezo alleen feitelijke onjuistheden? En wat een moeite heeft die journalist daarmee zeg. Als het niet mag, dan is het meteen de laatste keer dat we meewerken.’
Het artikel wordt voorgelegd, maar eerlijk gezegd ernaar kijken lukt vandaag niet. ‘Misschien morgen aan het eind van de dag. Oei, de kop boven het artikel – de journalist heeft wel gezegd dat de eindredacteur het artikel nog nakijkt en dat de kop kan veranderen – is niet mooi. En oh ja, dat staat er niet, was ik trouwens ook vergeten te vertellen, maar dat moet er wel in hoor! Dat stukje is een beetje negatief, dat moet eruit. Is het artikel nu veel te lang?’

Terug naar Oosterwolde en hoe ik het aangepakt heb. Allereerst heb ik mijn landelijke netwerk eens bekeken en wat research gedaan. Ik stuitte op een artikel in de Volkskrant over het dorp Bathmen in coronatijd. Dat moest voor Oosterwolde toch ook mogelijk zijn? Alleen dan wel voor een andere landelijke krant uiteraard én passend bij het dorp. Ik zette in op Trouw, benaderde een voor mij bekende chef binnenland en ze was positief.

Belangrijk bij zo’n traject; houd het contact warm en geef bij dat informeren ook meteen wat weg. Kom niet alleen met een concrete vraag, maar zeker ook met nuttige info. Het liefst exclusief, reik namen en nummers aan en help de journalist op weg. Na een paar mailtjes en net toen mijn huiswerkbronnen bijkans opgedroogd waren, kwam het verlossende woord.

Eind december toog een verslaggever naar Oosterwolde, dompelde zich onder in de plaatselijke gemeenschap en maakte een geweldig verhaal, maar wat wil je ook als je misschien wel voor de beste krant van Nederland schrijft?

Volgens de secretaris van het bestuur van Hart voor Oosterwolde, werden dankzij het artikel 2000 extra loten verkocht.

Een tweede poging die ik deed, was landelijke televisie. In mijn GGD had ik ooit contact gehad met een televisiejournalist van SBS6. Zijn gegevens had ik bewaard. Gelukkig is er Hart van Nederland, ik legde via die journalist het lijntje, al was het ook een beetje vanwege de woordassociatie met Hart voor Oosterwolde.

Dat deed ik twee maanden voor de trekking op 30 december. Hij was ervoor te porren, had geen interesse in de aanloop naar de ontknoping, maar wel van de trekking zelf. (Overigens werd de trekking verplaatst naar 26 maart, omdat in eerste instantie de verplichte helft van de 33.000 loten niet was verkocht, uiteindelijk werd dat aantal met meer dan 20.000 ruimschoots gehaald).

Om een lang verhaal kort te maken, op 24 maart besteedde Hart van Nederland er uitvoerig aandacht aan. Het was blijkbaar een succes, want in een daaropvolgende mailing las ik dit: ‘En ja, na de uitzending in Hart van Nederland brak de hectiek volop los. Onze website had het woensdag erg moeilijk en er ontstonden achterstand op mail verzending en afwikkeling van de transacties. Dat gaf veel reacties en ook die hebben we getracht zoveel mogelijk op te lossen tot in de late uurtjes vandaag.’

Goede publiciteit. Ik kan dat niet garanderen, maar ik kan er wel alles aan doen. Nog even wat tips (5) op een rijtje.

1. Durf te doen. Media zijn maar wat blij met tips, suggesties en maakbaar nieuws. Ook landelijke media zijn eenvoudig te benaderen via mail, telefoon of social media. Weg met die koudwatervrees, angsthazerij en in dit geval de ze-weten-niet-eens-waar-Oosterwolde-ligt benadering.
2. Zorg voor een topnetwerk en houd dat bij. Beschik er letterlijk over, want het kan van pas komen.
3. Maak goede afspraken, toon begrip en denk mee met de media. Weet je wat bijvoorbeeld een cameraploeg kost? Dan mag je best wel extra je best doen en blij zijn. Geen expertise, benader iemand die wel van wanten weet.
4. Kies een landelijk medium uit, zet daar volop in en geef ze het gevoel van exclusiviteit. Ga niet shoppen!
5. Organiseer het goed, kom je afspraken na en doe wat je moet doen. Jij bent gebaat bij een goed artikel of televisie-item, maar de media zijn dat ook. Doe je het niet goed, dan hoef je nergens meer op te rekenen. Krijg je wel de handen op elkaar en onderhoud je je netwerk (zie punt 2), dan kan het zo nog een keer raak zijn.