Welterusten

Wie belangstelling wil wekken, moet provoceren. Was geschilderd Salvador Dali. Het is en blijft één van mijn favoriete citaten. Daar kwam afgelopen weekend nog een mooie bij, van schrijver Levi Weemoedt. Hij sprak in het Volkskrant Magazine over: “Mensen hebben minder last van je als je zit te werken. En om te werken heb ik schaduw nodig.” Zo zijn er nog wel meer citaten, die tot de verbeelding spreken. Deze van Simon Carmiggelt bekoort mij ook. “Het leuke aan het vak schrijven, is dat je het nooit leert.”

Afgelopen vrijdag was ik aan het werk, volop bezig met het vak schrijven te leren en toen dacht ik, ik ga een beetje provoceren op twitter. Het werd mij min of meer in de schoot geworpen. Je ziet in je timeline vaak de vind-ik-leuks voorbij komen van een ander. Volgens mij volledig willekeur, maar het komt er op neer dat ik van een volger, die ik ook volg, bijna alle likes te zien krijg. En een like op twitter heeft niet alleen de ‘leuk’functie, maar kan ook bedoeld zijn, omdat je de tweet even wilt bewaren om later te lezen – scheelt je weer scrollen – of omdat je de informatie echt wilt bewaren, om er zelf wat mee te doen, op in te haken of dat je je er over blijft verbazen.
Zo kreeg ik een tweet mee van een naamgenoot. Erik. Op twitter noemde hij zich @Erik_0328. Nou dan heb je mij al he. Een nummer. Ik snap dat enigszins, want Erik is een hele gangbare naam. Maar 0328. Dat is geen geboortedatum, ja als je het omdraait is het 28 maart, maar ik kan mij niet voorstellen dat er een andere twitterende Erik is die ook bedacht had van ik verwerk mijn geboortedatum van 28 maart in mijn twitternaam.

Heeft het iets te maken met zijn vier kinderen, zijn pincode of zijn personeelsnummer? Zijn vrouw, kenteken van zijn gedegen middenklasser of iets met zijn huisnummer? Toch het nummer van zijn creditcardpin, die altijd anders is dan die van zijn bankpas, het kengetal van zijn geboortedorp of zit ik er helemaal naast? En is het een of andere geheime code? Bassie en Adriaan taal. B100. Met B één nul nul. Hier Erik 0328 over.
Ik ben Erik toch al wat kwijt, eerlijk gezegd. Hij is volgens zijn profiel van de natuur, skeeleren, bagatelliseren en schouders eronder. Maar ook van het tweeten (hij heeft er meer dan 83.000) van goedemorgen, goedemiddag, goedenavond en welterusten naar zijn 857 volgers. En daarmee raakt hij mij.

En voordat een ieder weer zegt, van laat ‘m lekker (Hier is Erik_0328 met de welterusten wensen. Over.), dat doe ik zeker. Alleen dat ik dat ongewild, ongevraagd en ongewenst in mijn timeline krijg, daar maak ik mij wel druk over. Dat wil ik niet. En ik kan de veroorzaker wel vermanend toe spreken, heropvoeden, maar dat lijkt mij ook niet relevant. Twitter moet gewoon zorgen dat likes niet zo massaal en random gedeeld worden.

Op die manier reageerde ik ook naar Erik_0328 over. “Zullen we afspreken dat we dit in 2019 niet meer gaan doen en dat tweeps dit ook niet meer liken, zodat het straks dus ook niet meer in mijn timeline komt."
Erik_0328 over reageerde meteen. Met in het achterhoofd zijn profiel (#depressionsucks, ja dat staat er echt), ging hij mij de les lezen, wat ik overigens prima vind. Uitdelen is ook incasseren. De gouden regel van social media. “Mensen die werkelijk niets beter te doen hebben (ik ben ineens meervoud). Je schaamt je kapot als je ook Erik heet dat er mensen zijn (hij is wel consequent) die zo sjaggerijnig (zo schrijft hij dat) zijn dat ze een vriendelijke goedemorgen niet kunnen waarderen”, aldus Erik_0328 over.

Tja en dan kun je er op wachten, dan reageert één van zijn trouwe volgers. In dit geval Catootje, op twitter Fietje genaamd, wat staat voor wijsheid. Wie de conversatie tussen Fietje en Riemenserik wil nalezen, moet mijn twitter maar even bekijken, het is lachwekkend, infantiel en…er kan er maar één de winnaar zijn. Een discussie moet je beslechten toch?

Ik heb ook een aantal van die tweets van een like voorzien, dus als ze ongevraagd in je timeline zijn gekomen…

Sorry. Over en sluiten.