Fiets

Blog 302 – 16 maart 2021

Wat wel werkt hoe om te gaan met haatreacties

Je kunt veel over Gordon zeggen, maar als je zijn naam intikt in de Google zoekbalk, gaat het alle kanten op. Ik heb drie recente voorbeelden: ‘Gordon had gesprek met 538, maar wil er niets over kwijt.’ ‘VVD-stemmer Gordon 'gaat vreemd' met Sigrid Kaag.’ ‘Waarom is er zoveel ophef rond Gordon en zijn hond?’

Het meest actueel is dat hij in het nieuws kwam met dat hij alle anonieme haatreacties op sociale media zat is. Hij startte een petitie, die door ruim 41.000 mensen werd getekend en die hij onlangs overhandigde aan demissionair minister Dekker.

Even terug naar de oorsprong. ‘De maat is vol voor Gordon. Sinds de grote hoeveelheid anonieme haatreacties op de website Mediacourant besluit hij niet langer stil te blijven. Hij spreekt zich uit tegen de grensoverschrijdende reacties en doet aangifte tegen zestien anonieme reageerders. Daarnaast start hij een petitie. “Dat is niet alleen bedoeld voor mij maar ook voor mijn collega’s en alle mensen die niet bekend zijn en het ook zat zijn dat ze anoniem worden bejegend”, aldus Gordon onlangs in de VARA gids.

Eigenlijk kun je het onmogelijk met de zanger oneens zijn. Vooropgesteld, iemand met de dood bedreigen kan niet, mag niet en moet op de één of andere manier gestraft worden. Alleen gebeurt het ook? Ooit ben ik letterlijk bedreigd met de tekst: ‘Als je nog een keer onzin vertelt, dan trek ik je kop van de romp af.’ Dat lijkt mij een doodsbedreiging, want ik zie mijzelf dan nog niet als een kip zonder kop verder leven.

Daar waren mijn kinderen en heel veel getuigen bij. Daarom deed ik aangifte. Dus naar het politiebureau, de hele aangifte op papier en na drie maanden een brief op de deurmat, dat er onvoldoende aanknopingspunten waren… Hoezo? Ik weet wie het gedaan heeft, er is mij toegezegd dat degene een bezoek van de politie kon verwachten en dan dit zeggen? Hoe duidelijk wil je het hebben? Mijn hart klopt als oud-medewerker van de politie nog steeds een tikkie sneller, maar in dit geval klopte het keer op keer in mijn keel.

Terug naar Gordon. Ik heb hem ooit een keer ontmoet. Dit jaar precies vijf jaar geleden. Ik werkte bij GGD GHOR Nederland en wij waren één van de initiatiefnemers van Stoptober. Daar werd altijd een heel spektakel van gemaakt. De aftrap was in het Vondelpark, daar waar tegenwoordig ook WNL op zondag wordt uitgezonden. Ik was degene die Stoptober in zijn communicatieportefeuille had, daarom was ik ook uitgenodigd. Samen met twee andere collega’s. Het was een prachtige zonnige dag, een schitterende locatie en dat in combinatie met een aantal BN’ers. Dat trok volop aandacht.

Op een gegeven moment kwam er een wat vreemde man aan een tafeltje staan, prikte wat hapjes mee, maakte een praatje, dronk het nodige en liep wat rond. Vervolgens sprong hij nog voordat het officiële programma begon op zijn fiets. Hij stond niet op de gastenlijst, was voor iedereen onbekend en was waarschijnlijk een Amsterdammer met alleen maar dorst en honger. Wat een gast!

Wie hoorden er wel te zijn?

Wendy van Dijk was er, wijlen burgemeester Eberhard van der Laan, kettingroker in het kwadraat, maar hij ging stoppen (‘en als ik het kan, kan iedereen dat’) Gijs Staverman en even later kwam Gordon. Op zijn eigentijdse manier. Met veel toeters en bellen, letterlijk lachend, gierend en brullend. Zoals iedereen hem wel kent en hem stiekem ook gewoon het leukste vindt. Controversieel, spraakmakend en opzienbarend. En juist dat maakt dat ik wat bedenkingen heb bij zijn initiatief. Een soort online ‘als je geschoren wordt moet je stilzitten!’ wat zoiets betekent dat als er scherpe kritiek op je is (je wordt geschoren), je beter rustig kunt afwachten tot het voorbij is, in plaats van erop in te gaan.  Gordon daagt voortdurend uit, provoceert, bekritiseert, beschimpt en dan kun je het nodige terugverwachten… alleen tot hoever laat je dat toe.

Ik betwijfel daarom of een petitie nut heeft. De noodzaak is er zeker wel. Tegelijkertijd heb ik geen enkele illusie dat ik dit probleem kan oplossen, want die is er volgens mij niet. Wel kan ik delen hoe ik er – vooral werkgerelateerd – mee omga. Ik ga weer even terug naar mijn tijd bij Politie Flevoland en de zogenaamde PolitieWijzer. Dat was zeg maar de gemeentegids van de politie op A5-formaat. Iedere gemeente had er eentje. De Noordoostpolder/Urk was één editie. Dan had je nog Dronten, Zeewolde, Lelystad had er twee en Almere vier.

Een overzicht van wie is mijn wijkagent (Ik werd helemaal kriegel van de kreet: ‘Kennen en gekend worden. Daar draait het om.’ Het enige dat daarvan ging draaien, was mijn maag) tot onderwerpen als verkeerspolitie (waarom mag de politie alles in het verkeer en moet de burger zich wel aan de regels houden?), zakkenrollers (pas op!) en steevast een servicepagina over hoe je een klacht kon indienen over de politie.

In het midden zat een invulvel met alleen maar lege regels. Je trok het er zo uit. Bedoeld voor de betere suggesties en tips voor de zogenaamde basiseenheid van de politie. Even invullen en hup opsturen naar een antwoordnummer. Samen maken we Flevoland veiliger. Dat idee.

Nou dat hebben we geweten. Een aantal Flevolanders ging helemaal los en schreef voor-, achter- en zijkant compleet vol. Natuurlijk over die belachelijke verkeersboetes (zakkenvullers!), over dat je de politie nooit zag in de wijk (iets dat toen al niet werd ontkend door de politie vanwege te weinig capaciteit) en uiteraard over agenten die een keer door rood reden, geen richting aangaven en dat zonder sirene, maar alleen met zwaailampen (bij een inbraak is het niet handig om hoorbaar aan te komen).
En dan laat ik de stoet aan scheldwoorden (met een -d toch?), Bijbelteksten en het traditionele ‘ga toch boeven vangen’, gemakshalve maar buiten beschouwing.

Dat waren toen nog alleen maar de offline uitspattingen, de online scheldkanonnades tegenwoordig zijn oneindig. Ik maakte dat later mee op de diverse social mediakanalen, andermaal werkgerelateerd, maar ook privé. Mijn stelregel is altijd: niet per se negeren, maar gepaste aandacht geven. Namelijk, wordt er een vraag gesteld, dan gewoon beantwoorden.

Door inderdaad antwoord te geven of te verwijzen naar een website en aan te geven dat jij daar niet overgaat. Kortom – hoe gek het ook klinkt – de afzender een handelingsperspectief te bieden. Ik heb gemerkt dat het dan vaak gewoon ophoudt. En alle andere wappies, gekkies en hoe ze ook maar heten die alleen gaan schelden, gewoon negeren. Want we weten allemaal, ‘wat je aandacht geeft groeit.’