Ik mag in mijn teksten graag citaten gebruiken. Ze raken mij regelmatig, inspireren soms, maar blijven mij in ieder geval bij. Mijn top tien, in willekeurige volgorde.
“Uiteindelijk wordt het verschil toch gemaakt door mensen die hun nek uitsteken." Robert Eenhoorn, de huidige directeur van AZ.
Het doet mij denken aan Pier Eringa. De grote baas van ProRail en mijn oud-baas bij Politie Flevoland. Een ware mediabespeler, maar wel op een hele doordachte manier. Het mooie was dat hij af en toe krasse uitspraken deed, waarvan hij wist dat ze niet alleen stof deden opwaaien, maar ook gespreksstof werden. Maar Eringa verschool zich in zulke gevallen niet achter een lullig excuus, bepaalde omstandigheid of de media die het allemaal weer eens verkeerd had begrepen. Nee, hij ging in dit geval gewoon het interne gevecht aan. Dat deed hij overigens ook extern. Hij stak zijn nek uit.
“Wie belangstelling wil wekken, moet provoceren.” Salvator Dali, Spaanse schilder, die iets meer dan dertig jaar geleden overleed.
Eén van mijn favorieten. Het mag af en toe best schuren, knetteren en pruttelen. Het levert soms ergernis op, ook wel scherpte, maar het leidt bijna altijd tot iets positiefs.
“Het mooie van het vak schrijven is dat je het nooit leert.” Simon Carmiggelt, schrijver die al ruim dertig jaar dood is.
Als ik het lees, denk ik wat heb ik toch een leuk vak. Ik raak nooit uitgeleerd en zie af en toe teksten waarvan ik één ding zeker weet: dat kan beter Erik!
"Er is geen lift naar succes. Alleen een trap." Paul van As, oud-bondscoach van de mannenhockeyers.
Succes is niet een pad dat altijd even makkelijk begaanbaar is. Het is vallen, opstaan, omzeilen, uitrusten, herpakken en doorgaan. Je moet er wel wat voor doen.
“Het streven is dat we al zijn waar we naar toe willen.” Herman van den Belt, de huidige coach van Landstede Basketbal.
Deze moet je een paar keer lezen, voordat je ‘m snapt of kan doorgronden. Uiteindelijk wil je bereiken wat je wilt bereiken. Alleen je bent er nooit, dus er altijd mee bezig en dat maakt dat je er steeds naar toe moet blijven werken.
“Filet American en een persbericht, daarvan wil je niet weten hoe ze gemaakt zijn.” Bartho Boer is nu de communicatiebaas van de NS.
Ik weet uit ervaring dat een persbericht vaak door iedereen gezien moet worden, er dan altijd vertraging optreedt en dat het uiteindelijke resultaat eigenlijk nog minder is dan versie 0.001.
“Van een schouderklopje heeft nog nooit iemand een blessure gekregen.” Foppe de Haan, trainer in ruste (hoop ik voor hem).
Beloon ook eens de goeden onder ons of complimenteer ze ieder geval. De slechten worden wel aangepakt, de aandacht mag ook een keer naar die anderen.
“Ik geloof niet in de strategie waarbij je mensen vanaf de eerste vraag in de houdgreep neemt. Hoogstens in een houdgreep van charme.” Coen Verbraak, de beste interviewer van ons land.
Ieder interview is anders, maar waarom zou je er veelal met gestrekt been ingaan op zoek naar sensatie en strijd? Met een charmeoffensief, maar ook met openheid en je afspraken nakomen, bereik je het meest.
"Ik moet leren om van minder meer te maken." Advocaat Chris Veraart die aan MS leed en in oktober 2014 overleed.
Mijn moeder overleed ook in oktober, had ook MS, alleen het was 20 jaar eerder. Als je bijna niets meer kunt, moet je wat je nog kunt als iets groots zien. Zo leg ik ‘m in ieder geval uit. Daarnaast associeer ik ‘meer’ met mijn bedrijf.
Het laatste citaat doet misschien alle bovenstaande te niet of beter gezegd, plaatst ze in een bepaald afhankelijk perspectief.
“De werkelijke regisseur van het leven is toeval." Amadeau de Prado , afkomstig uit Nachttrein naar Lissabon.
De enige film die ik twee keer in de bioscoop heb gezien. In dit geval is de film beter dan het boek.