Meermaals-103

19-07-2023

Kun je ook te lang vakantie hebben?

Regelmatig turf ik op Twitter ware droomjobs. Je weet wel. Wat je altijd al wilde worden toen je twee turven hoog was. Wat nou verpleegster, brandweerman of dierenarts? Onder het mom ‘opeens heb je het’, ‘hup, hup naar de decaan voor die droombaan’, terwijl je ondertussen denkt van ‘wie verzint die?’

Wat ik bedoel? Een willekeurige greep uit mijn oude vacaturekaartenbak. Relatiefilosoof, intimiteitscoördinator, bewustzijntrainer, stembevrijder, organisatietovenaar, interactieredacteur, stressreductietrainer en accountmanager overeenkomsten.

Applausprofessor

Afgelopen week had ik mezelf een weekje vrijaf gegeven en vond ik in mijn Twitterarchief nog: wattenschijfjesvervoerder, woordenfluisteraar, applausprofessor, uitlegvideoredacteur, anderhalvemetercoach, snelnieuwsredacteur, troubleshooter wijkverkeersvragen en laadpalen, krimpfoliemonteur en hoofdtoetser prestatiegericht onderhoud.
De meest grappige: vibratorvorst. De meest recente: strandingsexpert over zeehond Netty die verstrikt was geraakt in visnetten – je verzint het niet – maar volledig gaat herstellen, aldus Emmy Venema, inderdaad strandingsexpert.

Deze MEERMAALS gaat over een enorm gangbaar beroep. Namelijk leraar, of docent zoals het geven van onderwijs steeds vaker wordt genoemd. Een geweldige job en ik kan het weten, want ik heb lesgegeven, al zou ik geen droombaan willen noemen. Twee keer op een mbo. In dit geval communicatie en mediaredactie.

Kloten

Het mooie aan lesgeven is legio. Je maakt je eigen les, deelt een lesuur in zoals jij denkt dat goed is, wisselt praten af met een groepsgesprek, mengt je in een voetbaldiscussie, geeft tekst en uitleg over een nieuwsbericht, interview of column en doet nog zoveel meer. Je begeleidt, je coacht, je helpt en ondersteunt. Je krijgt mee dat de verkering uit is, een theorie-examen weer niet gehaald is en dat het allemaal – en vooral school – kloten is.

Helaas zien docenten dat vaak zelf anders. Hoe zwaar het toch wel is, de immense werkdruk, het weleens ’s avonds moeten werken met als dieptepunt deze twitterreactie van een leraar: ‘Nergens in Europa minder schoolvakanties dan in NLD. Bijna nergens in Europa worden zoveel lessen gegeven als in NLD. En nooit afgevraagd waarom er al 30 jaar een tekort aan leraren is?’

Best bijzonder

Deze week is de laatste schoolweek in de regio waar ik woon. Tijd voor minimaal zes weken vakantie. Er wordt al bijna twee weken geen lesgegeven, want het is nu ruim baan voor het afronden van het schooljaar. Dat is toch best bijzonder en komt toch in geen andere beroepsgroep voor? Je stopt toch pas met werken als je vakantie hebt? De verzekeringsman die geen verzekeringen meer dekt, de tandarts die niet meer boort of oom agent die niet meer bekeurt, allemaal omdat ze moeten afronden. Doe dat lekker in je eigen tijd. En tijd genoeg toch?

En neem meteen even tijd om na te denken of je 5 oktober meedoet aan de landelijke staking. Staken? De bonden eisen meer geld voor de leraren. De loonstijging van 5% die het kabinet voorstelt, is volgens hen onvoldoende om de inflatie bij te houden. De bonden eisen 12%. Opgelet. Een simpel rekensommetje. Een jaar heeft 52 weken. Het onderwijzend personeel heeft gemiddeld 10 weken vakantie, dat betekent 42 weken werken. Dan heb je omgerekend volgens mij een meer dan prima salaris? Daar hoef je geen rekendocent voor te zijn toch?

Prettige vakantie

Tot zover mijn MEERMAALS voor deze week. Prettige vakantie, ik werk nog even door of beter gezegd vooruit.


Laat een bericht achter - aantal berichten: 0

Bent u de eerste die reageert?



Laat een bericht achter

naam
e-mail
website
bericht
Schrijf negen in cijfers: