Meermaals-119

08-11-2023

Laat nou eens zien wat je écht kan

Het is alweer vier maanden geleden dat ik een MEERMAALS schreef over het nut, de noodzaak en het stelstelmatig negeren van een goede vacaturetekst(schrijver). Iets actueler is dat ik deze week een mooie Google Review kreeg van een opdrachtgever waarvoor ik vacatureteksten schrijf. Een ieder die daar behoefte aan heeft, moet maar op zoek gaan naar wat er precies werd geschreven, maar de opmerking dat het meedenken erg gewaardeerd werd, stemde mij vooral tevree.

Ik kan natuurlijk een opdracht aannemen, afwerken en afwachten totdat ik mijn geld krijg, maar zo zit ik niet in elkaar. Ik denk graag mee, draag tips aan en bied ook weleens aan om spontaan een vacaturetekst te schrijven. Practice what you preach en dat is iets dat je op LinkedIn niet vaak meer ziet. Veel foto’s, een les die de lezer te leren heeft, maar ik zie nooit voorbeelden van eigen werk. En dat irriteert mij meer en meer.

Zwoele blik

Ik zal haar niet noemen, maar laatst kwam ik weer een post van deze jonge dame tegen. De zwoele blik op standje tien en een advies over bloggen. Doe het goed, op tijd en doelgroepgericht of zoiets. Op haar site was de blogpagina leger dan leeg. Persoonlijke navraag maakte mij veel duidelijk. Ze was er nog niet aan toegekomen….

Ik ben vast niet zo knap als zij, ben niet goed in sensueel in de camera kijken en ik vind het al helemaal niks om bij elke social mediapost te doen alsof ik knap ben of wel heel sensueel in de camera kan kijken.

Een ding heb ik zeker met haar gemeen, tenminste als ik de vergelijking maak met het schrijven van vacatureteksten. Ik vind nog steeds dat je moet opvallen, omdat ietwat simpel gezegd de hele werkende wereld personeel zoekt en amper vindt. Dat hengelen in de vijver, met allemaal dezelfde aas, werkt niet. Letterlijk.

Smartlap

Daarom vond ik de actie van het Kamper bedrijf Zonnegilde best ludiek en leuk. De smartlap is het nieuwste wapen in de wervingscampagne van het bedrijf, zo schreef de Stentor een poosje geleden: ‘Het bedrijf, waar bijna honderd mensen in dienst zijn, heeft op dit moment twaalf openstaande vacatures, variërend van technisch onderlegde functies tot kantoorbanen. Tijdens de brainstormsessie zei iemand dat ze een smartlap moesten maken. Bedoeld als grap, maar het bedrijf maakte er toch al snel serieus werk van.’

En toch blijf ik erbij. Wat echt werkt is een briljante vacaturetekst. En die maken is zeker in deze tijd niet voor iedereen weggelegd, terwijl het juist vaak op de werkstapel van de baas, de secretaresse of stagiaire terechtkomt. Daar waar het niet hoort.

Heel herkenbaar toch? Dus ik zeg toch niks geks met dit praktijkvoorbeeld? Er is een vacature en er moet een tekst komen. De oude vacaturetekst wordt opgerakeld, afgestoft, aangepast en gelanceerd, het besef dat het anders moet is er, maar ja geen tijd en zelf een tekst schrijven is best lastig. Intern wegzetten. Huh, een bureau inhuren? Das veel te duur, jammer dat er niets anders is of wat tussenin zit. Gevolg: een geprakte standaard, oerdegelijke en totaal niet onderscheidende vacaturetekst. Nee hè. Er reageren maar bar weinig, laat staan goede kandidaten.

Practice

Het hele vacaturetekstschrijfproces is bij veel organisaties nog een dikke vette punt van aandacht. Het schrijven ervan is een vak. Het is wel een vak apart. Sorry voor het vreselijke cliché. En clichés wil je dus niet teruglezen in je vacatureteksten. Maar deze MEERMAALS sluit ik er toch mee af: practice what you preach.


Laat een bericht achter - aantal berichten: 0

Bent u de eerste die reageert?



Laat een bericht achter

naam
e-mail
website
bericht
Schrijf zeven in cijfers: