Meermaals-148

29-05-2024

Mag ik even je aandacht voor MS?

Ik heb weleens een blog getikt naar aanleiding van de dag van... Veelal met een grap en een grol. De dag van het naakt tuinieren op de eerste zaterdag van mei, die kennen we nu wel. Maar en dan richt ik mij tot de jonge lezers, hoe was wereldpoppenspeeldag op 21 maart? En kijken we met zijn allen uit naar 19 juni, want dan is het slenterdag en wat te denken van 25 oktober?

Schoonmoederdag, de nationale dag van de Vlaai, de dag van de stilte, van de kleine mensen, nationale rookmelderdag en wereld pastadag. En dat allemaal op één dag. Oh ja voordat ik het vergeet. Op 25 mei was het handdoekdag, dat idee is overgewapperd uit Engeland. Check het gerust. Tot slot mijn soort van favoriet: 14 april was het de nationale poepdag. Ik heb daar eigenlijk niemand over gehoord. Dat is wel een veeg teken. Of onderbroekenlol.

Doodgaan

Deze keer gaat de dag van over iets serieus. Over ziek zijn en doodgaan. Over Multiple sclerose (MS). Te vaak gekenmerkt als een spierziekte. Dat klopt niet. Wat het wel is, lees je hier. Morgen, donderdag 30 mei is het wereld MS Dag.

Voor mij is MS heel persoonlijk. Mijn moeder had MS. Had, want ze is niet genezen, maar overleden (er is trouwens een dag van de doden, in Mexico begin november). In 1994. Ik was 22 jaar en heb eigenlijk altijd een zieke moeder gehad. Want weet jij nog van je kleutertijd? Ik heb zo mijn best gedaan, maar de herinneringen aan een gezonde moeder vervagen met de tijd. Zij werd namelijk ziek toen ik vijf, zes jaar was en overleed op 54-jarige leeftijd. Vandaag 29 mei zou ze 84 jaar geworden zijn.

Kwakzalvers

Ik herinner mij de jaren erna nog wel veel. Het van het voetbalveld geplukt worden of uit de klas gehaald worden. Van misse boel tot einde verhaal en toch weer een nieuw hoofdstuk. En de vele bezoekjes aan een ontelbaar aantal artsen. Van dichtbij tot Duitsland, van gerenommeerde dokters tot wat later bleek pure kwakzalvers. Eentje weet ik nog. Hij zei dat mijn moeder iedere dag twee liter water moest drinken...

Er was een periode dat ze (of soms we) naar Amsterdam gingen. Onderweg naar genezing. Mijn broer en ik gingen geregeld mee. Om naar Ajax te gaan en naar stadion De Meer (!). Handtekeningenboekje mee. Ik keek mijn ogen uit en zie Marco van Basten nog gewoon rondjes lopen, omdat hij geblesseerd was.

Mijn moeder was ook geblesseerd. Al snel kwamen de eerste hulpmiddelen. Een kruk, een driepoot, een gewone rolstoel, een elektrische en de laatste jaren kon ze amper uit bed komen. Ik wist niet beter, raakte eraan gewend en het deed mij op een gegeven moment niet meer zoveel.

Collectecoördinator

Maar het gaat niet om mij, of dat ik jarenlang collectecoördinator was in Zwolle en hoe ik het verleden beleefd heb. Het gaat om nu, de mensen met MS, voor wie geen dag hetzelfde is. Voor wie nog geen medicijn is. Voor wie het toekomstbeeld onzichtbaar is. Voor mijn moeder kwam genezing te laat. Voor anderen hoop ik niet. Geld voor onderzoek naar MS is en blijft dan ook hard nodig. Over deze ongeneeslijke ziekte is namelijk nog weinig bekend, behalve dat iedereen het kan krijgen en daarom is alle aandacht voor deze k…ziekte enorm belangrijk.

Sinds maandag en nog tot en met 1 juni is de MS Collecteweek. Ik kan alleen maar zeggen, geef gul en blijf gezond.