Meermaals 220

15-10-2025

Er kan altijd meer bij

‘Het aantal journalistieke vacatures bereikte in het derde kwartaal een dieptepunt’, zo kopte Villamedia.nl afgelopen week. ‘Een klein lichtpuntje: de daling in vacatures zwakt wel af. Het derde kwartaal van het jaar is historisch gezien altijd het slechtste kwartaal van het jaar wat vacatureplaatsingen betreft.’

Dat laatste stelde mij op de een of andere manier ook wel weer gerust, want ik moet zeggen dat het behoorlijk rustig was bij de start van het nieuwe werkseizoen. Niet dat eind augustus, begin september holle agendagaten bevatte, maar het was af en toe wel heel rustig. Maar na zeven (vette?) jaren Mediabureau MEER, maak ik mij niet zo druk…. Meer.

Padelseizoen

Ik heb vaste en mooie opdrachtgevers zoals Brugmedia (het Swollenaertje), SportService Zwolle (Zwolle Sport), inmiddels een wekelijks sportverhaal in de Meppeler en Steenwijker Courant, het padelseizoen is weer begonnen (KNLTB), Kenniscentrum Sport en Bewegen en DJI lelden weer aan de opdrachtbel en voor de magazines Regiolokaal, Bijzonder Zwolle en Overijssel / Flevoland Bouwt en Ontwikkelt, kom ik nog eens ergens. Laatst nog in Enschede, waar ik een echt Twents gesprek had. Mooi wark!

Is het allemaal rozengeur en maneschijn in ZZP land? Nee, tuurlijk niet. Een eerdere MEERMAALS repte ik al over dat ik mijn job als perscoördinator bij Landstede Hammers kwijt was geraakt door een hand op de knip. Vorige week zondag speelde Landstede Hammers de eerste thuiswedstrijd tegen Heroes Den Bosch en ik was er niet bij.

Kristalhelder

Niks meer aan te doen. En mensen die mij een beetje (of heel erg goed) kennen, weten ook dat mijn antwoord op wat mijn droombaan is, kristalhelder is. Dan floept bij mij nog steeds ‘perschef bij Oranje worden’ eruit. Dat is al jaren zo. Een poos geleden solliciteerde ik op de job bij de mannen. Het werd niks. Maar nog niet zo lang geleden, was die functie (weer) vacant, ditmaal bij de Oranje Leeuwinnen. En waarom is dat ook weer mijn droombaan?

Het managen van alle media-aanvragen, het beleid inkleuren, het faciliteren van de pers, maar ook het nadenken over beeldvorming, het inspelen op de enorme belangen en natuurlijk het persoonlijke contact met trainers, spelers en het journaille.

Kruiwagen

Het lijkt mij allemaal zo geweldig en tegelijkertijd totaal onhaalbaar. Want ik heb geen kruiwagen, geen bekende kop of sky high connecties en ook geen staat van perschefdienst waar je u tegen zegt.

Ook nu werd het 1-2-3 keer niks. Nada, niente, nichts. Maar ik was er dichterbij, had naast heel braaf de vijf vragen die je moest invullen, praktijkvoorbeelden, referenties opgevoerd, alles tig keer gelezen, door A! laten checken en onder het mom ‘aan mij ligt het niet’, na een nachtje bedrust, alles de volgende dag verstuurd.

Driewerf hoera

Met een automatisch gegeneerd en onpersoonlijk mailtje werd ik af geserveerd. Daarna klom ik in de mobiele telefoon om verhaal te halen. Natuurlijk, ik begreep het al bellend ook wel een beetje meer en mee, maar toch. Niettemin was het contact gelegd, na een alleraardigst en best wel langdurig gesprek. Driewerf hoera voor de KNVB!

Ik deed niets, behalve verder dagdromen over die bij Oranje. Over succesvolle EK’s, WK’s, over prachtige accommodaties, over soepel verlopende persconferenties met droombondscoach Arne Slot, over het ginnegappen met spelers en technische stafleden en ook met de media, want ik begrijp ze zo goed en snap wat ze willen en kom ik er toch niet uit, dan kan ik altijd Kees Jansma nog bellen voor raad en daad.

Mobiel en mail

En verrek, dinsdagavond laat, bijna begin van de nacht kreeg ik onder ogen dat de vacature weer vacant was. Hoe dan? Vanochtend meteen in de mobiel en mail gekropen. Hopen op meer.
Tot die tijd vermaak ik mij iedere dag prima, spreek de meest uiteenlopende mensen, tik mij suf, interview maar raak en dat allemaal onder het mom: wie schrijft die blijft, maar ook…. Er kan altijd nog meer bij!