Surfen

Blog 144 - 6 september 2019

Steek de socialmedia koppen nu eens bijelkaar

De afgelopen weken ben ik druk geweest met het maken van twee voetbalkranten, als bijlage van Stentor en de Meppeler Courant. Voor die laatste krant belichtte ik in totaal twaalf amateurclubs. Van groot tot klein, van ambitieus tot behouden en van er is hier eigenlijk niets veranderd want we doen het hier al jaren zo en dat vinden we prima tot aan dit seizoen is echt alles anders.

Het gaf mij bovendien de gelegenheid om eens nader kennis te maken en een kijkje te nemen met de veelal wat kleinere clubjes. Zo vaak kom ik namelijk niet in de kantine van SV Giethoorn, SV Blokzijl en VHK. Ook bij SVBS’77 uit Belt-Schutsloot was ik nog nooit geweest. Daar leerde ik dat een inwoner uit Belt-Schutsloot, geen Belt-Schutsloter is, maar een Beltiger.

Voor de Stentor was de opdracht iets anders: communicatie bij voetbalclubs. Letterlijk: ‘wat doen ze op Twitter, Facebook, Instagram, website, etc. Goed, maar ook niet goed?’ Dat moest ik niet alleen voor de Zwolse editie doen, maar ook voor Deventer en Apeldoorn. Ik kan er genoeg over schrijven, dat heb ik inmiddels ook gedaan en kan er in dit blog ook wel iets over vertellen, maar niet te veel. De bijlagen zijn namelijk nog niet verschenen, dus als het zo ver is: koop die krant mensen!

Tja en hoe begin je dan met zo’n breed onderwerp en zoveel verenigingen? Een avondje surfen en klikken op websites en social mediakanalen. En dan valt niet altijd mee. Het verschilt nogal hoe voetbalclubs hun communicatie inrichten. Van een actieve website (veelal het communicatiemiddel waar de club zich nog steeds van bedient) tot aan lang leve Facebook tot aan Twitter is dood. Want daar staan toch alleen maar de uitslagen van het eerste op. We zijn meer dan het eerste elftal en daar heb je toch een app voor?

In algemene zin: je ziet dat veel clubs overal op willen staan, aan mee willen doen en bij willen horen. Het ene na het andere social mediakanaal komt in de lucht. Want de buurtvereniging heeft het ook en dan kun je niet achterblijven. En daar gaat het vaak mis. Meer en meer social mediawerkzaamheden te verrichten door steeds minder handjes. Gevolg: het meeste wordt niet meer bijgehouden, of wordt opgepot en als de betreffende vrijwilliger een avondje tijd heeft, wordt de achterstand weggewerkt. En dat is nou net niet waar social media voor bedoeld is. Het moet kort, krachtig, actueel en snel zijn. Niet te lang, te langzaam en te langdradig.

Wat je inderdaad dus tegenkomt zijn oude twitteraccounts, vergeelde websites, één enkele foto op Instagram, een aangemaakt en niet gevuld LinkedIn bedrijfsprofiel en Facebookpagina’s waarvan je ook van kleur verschiet. En wat te denken van de nieuwsbrief, die in alles zijn naam geen eer meer aan doet. Te lang niet verstuurd, oud nieuws en hoe zit het ook alweer met al die e-mailadressen?

Het gevolg is dat er veel onduidelijkheid is binnen en buiten de club, omdat de communicatie slecht is. En dan krijg je boze ouders, ontevreden trainers en leiders en leden die het ook allemaal niet meer weten. Tja en dat is weer slecht voor potentiële leden, sponsors en wellicht ook andere partijen die iets te maken hebben met de vereniging. Denk aan ambtenaren van een gemeente die zeggenschap heeft over de vereniging. Want waarom zou je je best doen voor een club, die in haar communicatie het imago heeft te vergelijken met een speler die eerst succesvol was, maar inmiddels door de zijdeur de club in stilte en schaamte heeft verlaten?

Social media maak en doe je met beleid. Je denkt erover na en geeft er een richting aan. Dan pas benader je mensen en niet alle degenen die het leuk vinden. Leg voor en uit wat je beoogt met social media. Word de essentie van social media begrepen? En belangrijker: kan er tijd voor vrij gemaakt worden? Laat de goedwillende vrijwilliger ook antwoord geven hoe hij of zij dit gaat aanpakken en voor zich ziet. Maak het niet mooier dan het is.

Niets is erger dan dat een vingeropsteker na een paar weken moet afhaken, omdat het toch allemaal wel heel veel werk is. Niet voor niets klinkt vaker de roep dat social media bij de voetbalclub wel wat professioneler kan en moet. De ontwikkelingen gaan rap, dan mogen vrijwilliger, liefhebber en de club samen ook zorgdragen voor een betere opvatting en invulling.

Ik hoor en zie wat gesputter bij de clubs. Er zijn al te weinig vrijwilligers en op de schouders van die er nog over zijn, rust veel te veel werk. Oproepjes op social media of de website halen niets uit. Een klassieke fout die vaak gemaakt wordt. Stap op mensen af. Dat werkt beter.
Niemand heeft nog tijd, iedereen gaat ervanuit dat het een ander het wel doet. Maar als sportclubs het allemaal zo waardevol vinden – ik ken geen vereniging die zegt van communicatie is niet belangrijk  – dan moet er ook maar een keer echt wat gebeuren. Clubbestuurders denken aan gezamenlijke inkoop van energie, ze gaan prat op duurzaamheid, zonnepanelen en zetten zwaar in op kunstgrasvelden, maar als het gaat om communicatie en een goede invulling van social media, dan gaan de voetbalhakken vaak in het zand.

Beste clubmensen, steek de koppen bijelkaar, investeer in kennis en kunde als het gaat om communicatie en trek gezamenlijk op met de buren. Communiceren moeten we allemaal. Of we het nu willen of niet. Leg desnoods wat geld op tafel en huur een professional in, die jullie met zijn allen op weg helpt met social mediabeleid, sturing, afspraken en verantwoordelijkheden.

Zul je zien, dan scoor je pas echt punten als club.