Thee

Blog 128 – 16 juli 2019

Is er nog behoefte aan recht toe recht aan informatie?

Als je actief bent bij een sportvereniging, dan heb je eigenlijk geen zomerstop. Dan gebeurt er weliswaar niet zoveel op de velden, maar er omheen des te meer. Als ik kijk naar de afgelopen week, dan filosofeerde ik over de (communicatie)toekomst van Be Quick’28 met de voorzitter en was ik ondertussen een schakeltje in de afronding van de presentatiegids van VSCO’61. Die gids blijft een mooi verhaal. Letterlijk. Het kleine clubje uit Oosterwolde, of moet ik zeggen het clubje uit het kleine Oosterwolde, komt dit jaar met gids nummer 21.

Ooit stond ik mede aan de wieg. De toenmalige voorzitter van VSCO’61 omarmde het idee met vreugde, maar ook met realiteitszin. ‘Zorg dat het geen eenmalig iets wordt, maar ga voor continuïteit en eventuele kosten kunnen wij aan het begin wel voor onze rekening nemen, maar de gids moet wel kostenneutraal worden en wie weet ooit geld opbrengen.’

Inmiddels is de gids een soort van goudmijntje en levert ieder jaar veel geld op. Dat komt ook omdat VSCO’61 zo slim is sponsorpakketten af te sluiten met standaard een advertentie in de gids. Dat scheelt een hoop leuren, trekken en gaten opvullen. Sterker nog, het advertentieaanbod is zo groot dat een bepaald segment sponsors zich niet meer terugvindt in de presentatiegids, maar in een heus businessmagazine, dat de laatste jaren in januari verschijnt. Kortom met de communicatie, journalistieke producten en aandacht voor sponsors (Koopt bij onze sponsors!) zit het bij VSCO’61 wel goed. Waar een kleine vereniging groot in kan zijn, zeg maar.

Toch had ik bij de finale eindredactie, ook een maar. Een ander soort, maar toch. Het blijft ieder jaar namelijk steeds lastiger om originele onderwerpen en invalshoeken te bedenken. De trainer, de tweede elftaltrainer, de voorzitter, de supportersvereniging, de speler met de meeste dienstjaren, de supervrijwilliger enzovoort. Ze komen in de regel allemaal voorbij met teksten als ‘wie de jeugd heeft, heeft de toekomst’, of ‘vrijwilligers zijn de kurk waar de vereniging op drijft’ en wat te denken van de trainer met de standaardtaal van ‘we gaan voor het linkerrijtje, hopen op een periode of als we ons handhaven dan hebben we het met zijn allen goed gedaan’.
Dat creatieve proces blijft een soort van uitdaging om er nog maar eens een cliché tegenaan te gooien.

Bij VSCO’61 is bovenstaande niet de bedoeling. De gids moet een echte onderdscheidende verenigingsgids zijn, dus is zeker niet alles gericht op het eerste elftal. En dat gebeurt ook niet. Zo is er een interview te lezen met een voetballende rietdekker, een reportage uit de kelderklasse en van het 35+ en 45+ voetbal op de vrijdagavond en komen jeugd, dames en meisjes behoorlijk aan bod. Het is allemaal wat anders zeg maar.

Alleen het gevaar loert. Dat als het gaat om een vernieuwende invalshoek je gaat doorslaan en je te ver afdwaalt van de recht toe recht aan informatie, die je toch in de gids moet terugzien. Die heeft immers een bewaarfunctie en moet het hele seizoen mee. Informatie is en blijft belangrijk, human-interest is dat ook, maar de balans moet niet doorslaan.

Dat dilemma zie je ook terug in krantenverslagen. Tenminste ik wel. Op de zaterdag of zondag sta je langs de lijn en tikt daarna het verslag. Is het een wedstrijdverslag? Of beschrijft het de sfeer, een bijzonder voorval of wat anders en zijn de feiten bijzaak? Die zijn inmiddels al online gecommuniceerd via de social mediakanalen of de website. Wie zit er op maandag nog te wachten op het verslag van zaterdag dat het heeft over een belabberde voorzet in de tiende minuut, een totaal onnodige gele kaart en dat na de thee de tegenstander uit een ander vaatje tapte?

Ik weet het eerlijk gezegd niet. Ik worstel daar zelf ook regelmatig mee. Dat ik tijdens een wedstrijd op zoek ben naar een creatieve aanleiding en niet altijd scherp ben als het gaat om wat er tussen de lijnen afspeelt. Het komt uiteindelijk wel goed, want ik heb nog nooit een doelpunt gemist omdat ik zat te dagdromen, maar het houdt mij toch wel bezig. Je wilt absoluut niet gedateerd overkomen, juist wel je eigen schrijfstijl behouden, maar doe je de spelers of speelsters wel genoeg eer aan, als je alleen de uitslag vermeldt?

Wie weet het?

Mooi onderwerp om op het strand, langs het zwembad of hoog in het vliegtuig eens over na te denken. Suggesties zijn welkom!

Terug naar de presentatiegids. Het is wederom een prachtige uitgave geworden die op vrijdag 9 augustus wordt uitgereikt. Ook in dit geval, wees welkom. Weten hoe laat en waar? Volg de social media van VSCO’61 of lees het in de krant…