Tomas

Morgen is een belangrijke dag in huize Riemens. Tomas wordt tien jaar. De jongste is dus nu ook een tiener, Olav van elf was dat al. Groot feest natuurlijk, dus de zaterdag staat in het teken van cadeaus, ergens eten met tussendoor ook nog de nodige verjaardagsverrassingen. Het kan, het mag en hij verdient het.

''Vindt u het leuk als ik even over de kinderen babbel', vroeg Youp van ’t Hek ooit aan zijn publiek. "Ja", riep iedereen in koor en hij stak vervolgens vol vaderliefde een verhaal af over zijn Anne en Julius. Ik dacht, ik doe het ook. Via dit blog met een grote foto (klik er maar eens op) van Tomas erbij. In Feyenoord kleding. Moeilijk hoor, maar toch. Als een soort eerbetoon, omdat ik trots op hem ben, van hem houd en omdat ik hem zo mis als hij er niet is.

Tomas Riemens, van 18 augustus 2008, middenin de nacht geboren in het Zwolse ziekenhuis. Broertje van Olav, broertje dood aan gekookte aardappels en Ajax. Geweldig goed in bottleflip (filmpje!), verslaafd aan Fortnite (voorheen FIFA) en twijfelkont als het gaat om voetballen of keepen. Heeft geen zin in gedoe, gezeur en gezeik en houdt van filet americain, garnalen en komkommer. Gek op lezen van Donald Duckies, laat gaan slapen en is stiekem heel blij als hij aanvoerder mag zijn van HTC JO11-2.

Ooit had Dela deze geweldige marketingactie/reclame. 'Waarom wachten met iets moois zeggen, als het ook vandaag kan?' Ik vond ‘m meteen (en nog steeds) briljant, aangrijpend en pakkend. Een onderdeel van de campagne was dat je een poster kon bestellen. Grijs, A3 formaat en leeg. Met daarop alleen de tekst Lieve…en 'Waarom wachten met iets moois zeggen, als het ook vandaag kan?'
"We helpen u om uw mooie woorden te delen. Mooie woorden voor wie die verdient. Pak een stift en schrijf de mooie woorden op die u iemand toewenst", aldus Dela. 

En dat deed ik.

Lieve Tomas,

Regelneef

Jij bent pappa’s tweede. Jouw start was gezien vanuit pappa’s perspectief niet zoals het hoorde. Jij was nog geen jaar oud en toen moest je al van het ene huis naar het andere. Je kreeg er in die tijd niet veel van mee – gelukkig niet – maar het raakt pappa nog iedere dag dat het voor jou zo gegaan is. Hoe gek het ook klinkt, het past wel een beetje bij je. Je vindt je weg wel. Je weet heel goed wat ‘beter en best’ voor je is en je zult het met je enthousiasme, kennis van zaken en lef allemaal wel even regelen. Thuis aan tafel, in de klas of bij de voetbal. En wat vaak net zo belangrijk is. Je weet ook wat je niet wilt. Ooh, ooh wat ben je soms een mannetje, eigengereid, eigenwijs en overtuigd van louter jezelf. Gelukkig heb je ook een andere kant. Zo mooi om dat allemaal te zien en er ook dan voor je te zijn. Dan laat je je leiden. Door je grote broer, door anderen of door de omstandigheden. Een knuffel, een kus, een aai, een boks of alleen maar een blik. Daarvoor zoek en vind je je vader. Dat mag altijd. Afgesproken!

Ik kan er nog van alles aan toevoegen, maar dat doe ik niet. Het is ook niet zo dat een beeld meer zegt dan duizend woorden. Voor Olav en jou, is het een optelsom. Niet alleen maar een foto en veel letters, nee het is meer. Zoveel meer.

Vanwege de verjaardag van Tomas is Mediabureau MEER morgen voor één keer niet zo goed bereikbaar.