Varkens

Naast mijn werkzaamheden voor Coniche Topvolleybal Zwolle, koester ik ook de nodige sympathie voor Landstede Basketbal. Ik kijk regelmatig een wedstrijd en het bekoort mij behoorlijk. De fysieke strijd, het showelement en de puike prestaties. En dat allemaal gewoon in ‘mijn’ sportstad Zwolle.

Na een enorme ongeslagen reeks, volgde weliswaar een aantal verliespartijen, maar inmiddels smaakt het zoet van verschillende zeges weer voor de ploeg van coach Herman van de Belt. Zo ook zaterdag in Groningen tegen Donar voor 3600 (!) toeschouwers. De huidige landskampioen werd tot nu toe maar liefst drie keer verslagen en deze keer ook nog eens met ruim verschil: 56-78.

Geen greintje wonder dat Van den Belt opgetogen was. Dat deelde hij ook mede tijdens het perspraatje na de wedstrijd in Groningen. Het was niettemin een bijzondere persconferentie. Meer dan bijzonder. De eerste vijf minuten van het filmpje zie je de Zwolse coach zitten. Alleen. Hij trekt zijn blouse uit (?), staart naart zijn telefoon en zegt niets. Er is niemand. Herman in zijn hagelwitte shirt. Een zin die zo gekopieerd lijkt uit een hit van Acda en de Munnik. Waarom wordt dat uitgezonden?
Pas na 4.30 minuten komt de ietwat verbaasde coach van Donar, Erik Braal aangelopen. Vervolgens sjokken nog wat journalisten (?) met een biertje door het beeld en klinkt ineens een warme stem van een onzichtbare man.

Er volgen wat statistieken en dan gaat het woord naar de coach van de bezoekende club. Van den Belt complimenteert zijn ploeg, vindt Donar een goed team en that’s it. Daarna mag Braal zijn gedachten laten gaan over het duel. Hij vindt Donar helemaal geen goed team. De woorden vernedering, rommeltje en verantwoordelijk vallen. Bijzonder is zijn uitspraak over zijn nieuwe spelers. “Landstede heeft ook een nieuwe speler, die loopt tenminste niet in de weg.”

Wat de persconferentie ook bijzonder maakt, is dat the invisable man (het blijft basketbal he, dus af en toe een Engelse term is normaal) vragen stelt. Is dat niet iets voor de media? Na het betoog van Braal is er dan ook geen enkele persvraag.

Persconferenties. Ze worden steeds meer tot moeten verheven, in plaats van dat ze nieuws opleveren. Waarom worden ze nog gehouden? Papegaaigedrag, een geste voor de sponsors of simpelweg voor het gemak? Iedere journalist haalt toch wel zijn quootje waar hij het halen wil. De trainer kun je toch prima na de wedstrijd in de mixzone spreken? Of gewoon elders? Is er weleens een journalist met een primeur de perszaal uitgelopen? Statistieken? De media zit toch in het stadion of zaal? Nou, opletten dan en is het nou echt zo belangrijk om te weten hoeveel toeschouwers er op het evenement zijn afgekomen? Gewoon tijdens de wedstrijden even een social mediakanaal checken en je weet alles.

En laten we wel wezen. Is er eigenlijk weleens een sportpersconferentie geweest die het predicaat memorabel verdiende?

Ja. Die is er. Op 9 mei 2017 de persconferentie rondom de aanstelling van Dick Advocaat als bondscoach van het Nederlands elftal. Die ging vooral over het optreden en handelen van de KNVB en dat van Hans van Breukelen in het bijzonder. Het feit dat die persbijeenkomst een kleine twee jaar na dato nog helemaal te zien op het internet, zegt genoeg.

Maar dat is een uitzondering. Het dient tegenwoordig geen doel. Daarom. Schaf de persconferentie af.

Natuurlijk missen we dan het vermaak van Louis van Gaal, maar eerlijk gezegd, dat kan tegenwoordig niet meer. Of wat te denken van een media-actie van wijlen Wien van den Brink, de voorzitter van de Nederlandse Vakbond Varkenshouders. Hij belegde een keer een persconferentie in een Van der Valk hotel ergens op de Veluwe. Van den Brink praatte nooit met meel in de mond, dus het journaille was massaal aanwezig. Hij pakte de microfoon en zei: “We zijn in gesprek met de minister en we schorten alle acties op! Dank u!” Zo’n vijftig verslaggevers blijven in verbazing achter:  "Maar wat is het nieuws??", vroeg RTL verslaggever Jaap van Deurzen. "Dat was het nieuws!", zegt hij. "Dat scheelt me een hele hoop telefoontjes!"

Gedeelde verbazing en getuigenis dus. Humor ook. Maar even terug naar waar het omdraait. Wat is er nou mooier voor een journalist om een opzienbarende quote, een persoonlijke emotie of gedenkwaardig moment voor jezelf te hebben? In plaats van het te delen met alle andere mediabroeders, sponsors en de perschef die er met plaatsvervangende schaamte zit en alles het liefst afkapt?

Een persbijeenkomst dient alleen een doel als er echt nieuws is. Een zeer goed voorbeeld is die in de zaak Nicky Verstappen. Het was daarom ook één van de best bekeken persconferenties ooit.

Mediabureau MEER geeft ook advies over het organiseren van persconferenties (of het juist niet te doen) De top tien met things to do ontvangen? Of de hele organisatie uit handen geven en het mij laten doen. Ook dat kan!

Mail mij gerust op erik@mediaburaumeer.nl. En vragen zijn meer dan welkom...